Wąwóz Goo-Moremi nie tylko olśniewa naturalną florą i fauną, ale całe to miejsce jest rajem na Ziemi. Wszystko tutaj jest mistycznym cudem. Tradycje, tubylcy i świat przyrody sprawią, że nawet zagorzali pesymiści drapią się po głowach oszołomieni nieskazitelnym blaskiem tego chronionego pomnika narodowego w Botswanie.

Wąwóz Moremi znajduje się w rozległej strefie chronionej o powierzchni 1836 hektarów u podnóża wzgórz Tswapong, około 342 km od stolicy Gaborone, zaledwie 4 km od wioski Goo-Moremi i 67 km na wschód od Palapye.

Legendy zasłyszane w tym miejscu nie tylko przykuwają uwagę, ale także potwierdzą, że istniała przed nami znacząca postać, która prawdopodobnie jest odpowiedzialna za to całe zdumiewające cudo.

Kgalagadi Transfrontier Park znajduje się w południowej części Kalahari, z czego 73% leży w Botswanie, a pozostała część w Afryce Południowej. Park leży w suchym regionie, w którym średnie roczne temperatury wahają się od 4 do 32°C, ale odnotowano ekstremalne temperatury od -11°C do 45°C. Obszar o powierzchni 37 256 km2 stanowi duży ekosystem, stosunkowo wolny od ingerencji człowieka - zjawisko coraz rzadsze w Afryce. Nazwa Kgalagadi pochodzi z języka San i oznacza „miejsce pragnienia”. Park istnieje de facto od 1948 r., dzięki nieformalnej umowie ustnej między władzami konserwatorskimi ówczesnego Protektoratu Beczuanaland a Związkiem Republiki Południowej Afryki.

Ze względu na bliskość i względną dostępność ze stolicy kraju, rezerwat dzikiej zwierzyny Khutse jest ulubionym miejscem wypoczynku zarówno dla turystów jak i mieszkańców Gaborone. 240 km jazdy prowadzi podróżnika przez wiele interesujących wiosek Kalahari, w tym „bramę do Kalahari” Molepolole. Teren rezerwatu o powierzchni 2 500 km2, sąsiaduje z Rezerwatem Centralnym Kalahari od północy, bez ogrodzeń oddzielających oba obszary. Łączy w sobie większość typów terenu Kalahari - pofałdowane łąki, koryta rzek, skamieniałe wydmy oraz porośnięte trawą i nagie piaski.

Nata Bird Sanctuary zostało założone w 1988 roku i znajduje się w północno-wschodniej części Sua Pan, która z kolei jest częścią kompleksu Makgadikgadi Pans. Tereny te były niegdyś pastwiskiem dla ponad 3500 sztuk bydła należącego do miejscowej ludności, która po utworzeniu obszaru chronionego dobrowolnie przeniosła bydło, rozumiejąc znaczenie tego miejsca. Teren został ogrodzony, a w 1993 r. udostępniono zwiedzającym Rezerwat Ptaków Nata.

Przed ostatnią epoką lodowcową jezioro Makgadikgadi zajmowało duży obszar dzisiejszej północnej Botswany. Jezioro to, zasilane przez rzeki Nata i Boteti, nie miało naturalnego odpływu i w rezultacie na nisko położonych obszarach stopniowo gromadziła się sól. Następnie, prawie 10 000 lat temu, klimat w południowej Afryce znacznie się zmienił, a jezioro wyschło, pozostawiając po sobie serię solnisk o powierzchni prawie 10 000 mil kwadratowych, co czyni Makgadikgadi prawdopodobnie największą siecią równin solnych na świecie.

Wzgórza Tswapong, wznoszące się na 400 m ponad otoczenie, umiejscowione są we wschodniej części Dystryktu Centralnego, w pobliżu miasta Palapye w Botswanie. Pasmo to rozciąga się na 70 km i jest szerokie na około 15 km. Skały Tswapong Hills powstały 1800 milionów lat temu w dużym basenie osadowym i zbudowane są z poziomych warstw piaskowca, kamienia żelaznego, konglomeratów zaokrąglonych, naniesionych przez wodę kamyków i kwarcytów. Pokrycie twardej i odpornej skały ochroniło wzgórza przed erozją.

Centralny Rezerwat Dzikich Zwierząt Kalahari (CKGR) jest największym rezerwatem w Afryce Południowej i drugim co do wielkości rezerwatem dzikiej przyrody na świecie, obejmującym 52 800 km2.
Rezerwat Central Kalahari jest wyjątkowy, ponieważ został założony jako rezerwat dla Buszmenów, w sercu Kalahari, gdzie mogli żyć według tradycyjnego stylu życia łowiecko-zbierackiego, bez ingerencji i wpływów świata zewnętrznego.

Lokalna legenda głoszona przez ludy dzisiejszej południowo-wschodniej Botswany dotyczy wielkiego łowcy imieniem Matsieng. Niektóre wersje mówią, że był jednonogim olbrzymem, inne wersje mówią, że miał dwie nogi. Wszystkie wersje opisują jednak, jak pewnego dnia wynurzył się z wodopoju, a za nim podążały zwierzęta, a potem jego ludzie. Ruszył z nimi po mokrej glebie, aby zasiedlić okoliczne ziemie. Matsieng Footprints to petroglify - datowane na 3000 do 10000 lat temu – przedstawiające stopy, które Matsieng i jego świta pozostawili na miękkiej, nieuformowanej wczesnej ziemi, gdy wyłonili się z wodopoju.

Park Narodowy Nxai Pan był pierwotnie terenem państwowym. Ten obszar o powierzchni 1676 kilometrów kwadratowych został uznany za rezerwat dzikich zwierząt w 1970 roku, a w 1992 roku jego granice zostały rozszerzone do łącznej powierzchni 2578 kilometrów kwadratowych i przyznano mu status Parku Narodowego.

Tsodilo jest jednym z miejsc o największym nagromadzeniu sztuki naskalnej na świecie. Dlatego zostało nazwane „Luwrem pustyni”. Na obszarze zaledwie 10 km2 pustyni Kalahari zachowało się ponad 4500 rysunków. Archeologiczny zapis obszaru zawiera chronologiczny opis działalności człowieka i zmian środowiskowych na przestrzeni co najmniej 100 000 lat. Dziś lokalne społeczności w tym wrogim środowisku czczą Tsodilo jako miejsce kultu, do którego uczęszczają duchy przodków.