Największy kraj Afryki leży w niewielkiej odległości od Europy. Północ, z pokrytymi śniegiem górami i piękną linią brzegową, jest domem dla urwistych i charyzmatycznych miast, takich jak Algier i Konstantyna, a także jednych z najwspanialszych pozostałości rzymskich: Timgad i Djemila. Oba te miejsca, to ogromne i doskonale zachowane rzymskie miasta doskonale ukryte przed przypadkowymi turystami.

Innym dużym atutem Algierii jest region Sahary. Niezależnie od tego, czy spoglądamy na piaszczyste morze otaczające Timimoun, czy spalone słońcem czerwone góry dalekiego południa, pustynne krajobrazy tutaj obrosły już legendą.

Annaba to czwarte co do wielkości miasto Algierii po Algierze , Oranie i Konstantynie. To szybko rozwijające się jest gęsto zaludnione a jego populacja liczy ponad 300 000 mieszkańców. Miasto ma swój Międzynarodowy Port Lotniczy Rabah Bitat, dzięki czemu można do niego łatwo dotrzeć samolotem. Antaba, ponieważ znajduje się na granicy z Tunezją, jest popularną bramą dla osób pragnących przedostać się do Tunezji.

Oran to milionowa aglomeracja położona w północno-zachodniej części Algierii, na skraju Zatoki Oranskiej. Drugie miasto Algierii po Algierze, metropolia portowa położona na końcu zatoki otwartej od północy i górującej nad górą Aïdour. Miasto, które zostało założone w X wieku przez Andaluzyjczyków, doświadczyło następstwa dynastii arabsko-berberyjskich, następnie hiszpańskiej okupacji, zanim zostało odbite stając się drugim miastem w kraju pod francuską kolonizacją!

Tlemcen to jedno z najbardziej historycznych miast w całej Algierii, lokalnie znane jako „miasto wiśni” jest obowiązkowym miejscem w północnej Afryce dla miłośników historii. Tlemcen przez lata pozostawał pod wpływem kultury berberyjskiej, arabskiej, mauretańskiej, osmańskiej i zachodniej. Historia Tlemcen sięga II wieku naszej ery, kiedy to Tlemcen został założony jako rzymska placówka wojskowa pod nazwą Pomaria. Wkrótce stał się siedzibą kościoła rzymskokatolickiego w północnej Afryce. I przez wieki było jednym z najważniejszych miast chrześcijańskich na północy Afryki, aż do inwazji arabskiej na Afrykę Północną w roku 708. Od VIII wieku Tlemcen był częścią różnych królestw berberyjskich i ważnym punktem na handlu transsaharyjskim oraz szlakach handlowych z Sahary do Europy.

Jest to jeden z największych parków narodowych Algierii i rezerwatów położonych na rozległym regionie Sahary w południowej części kraju. Park Narodowy Ahaggar obejmuje prawie 450 000 km2 i rozciąga się na Saharę, falujące wydmy, bujną oazę Tamanrasset i górę Ahaggar. Park jest bogatym ekosystemem nie tylko strzelistych gór skalnych, ale także wyjątkowej roślinności. Roślinność kserycka lub lasy zachodniej części Sahary Zachodniej są siedliskiem widokowym parku. Na odosobnionych obszarach parku znajdują się wieloletnie łąki, na których w Parku Narodowym Ahaggar występuje kilka gatunków dzikich zwierząt. Stała roślinność, w tym krzewy oraz drzewostany akacji i tamaryszów, jest w dużej mierze ograniczona do płaskich żwirowych linii odwadniających, które znajdują się między górami.

W ROKU 1832 ówczesny rząd francuski podjął inicjatywę utworzenia w pobliżu miasta Algier ogrodu botanicznego, w celu zachowania i rozmnażania wszystkich rodzimych roślin w kraju, pełniących zarówno rolę dekoracyjną jak również tych mających wartość ekonomiczna. Rośliny w założeniu miały być przechowywane w celu dystrybucji lub sprzedaży. Do tego celu wybrano fragment gruntu znajdujący się pomiędzy morzem a miastem, w odległości około 3km od granic Algieru. Te nadbrzeżne ogrody botaniczne, pochodzące z pierwszych lat francuskiej okupacji, dziś są rozległą naturalną szklarnią. To miejsce o wyjątkowej urodzie z alejami palm i kępami egzotycznych drzew.

Lambaesis służył kiedyś za stolicę rzymskiej Numidii i przez długi czas był na zmianę partnerem, lub rywalem pobliskiego Timgadu. Jednak miejsce to zniknęło z większości przewodników i jeśli w ogóle turyści je widzą, to zwykle z okna samochodu lub autobusu, na trasie Batna a- Timgad. Szkoda, bo to spokojne i melancholijne miejsce, które wiosną płonie od mieniących się polnych kwiatów.

Fort Santa Cruz wzniesiono na szczycie góry Murdjadjo. Był on strategiczną bazą wojskową. Znajduje się w pobliżu miejscowości Oran. Z Oranu trudno nie zauważyć tego kamiennego olbrzyma, wybudowanego na wzgórzu wznoszącym się na 400 metrów Zbudowany w XVI wieku przez Hiszpanów Fort Santa Cruz został odrestaurowany przez Francuzów trzy wieki później. Obecnie znajduje się na liście zabytków narodowych i jest świadectwem historii Algierii, Francji i Hiszpanii.

U wybrzeży Algierii, w prowincji Bejaia, znajduje się Park Narodowy Gouraya. Nazwa tego algierskiego parku narodowego pochodzi od malowniczych gór Gouraya wznoszących się do 672 m n.p.m. Pasma górskie ustępują miejsca wiszącym klifom i zapierającym dech w piersiach plażom na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Park Narodowy Gouraya jest jedną z popularnych atrakcji turystycznych w Algierii, ponieważ łączy w sobie safari i typową wakacyjną przygodę na plaży. W sumie tworzy to bogatą bioróżnorodność, której nie można przegapić. Park składa się z terenów podmokłych, jeziora Mezaia i morskiego życia na wybrzeżu.

Dżamila (Djemila) to najbardziej spektakularne i jedno z najwspanialszych stanowisk archeologicznych w Algierii. Ruiny tego rzymskiego miasta nazywano także Cuicul. Jest ono wystarczająco małe, aby całe zwiedzić w ciągu połowy dnia. Ale wystarczająco duże, by zagubić się, pośród świątyń i targowisk, spacerować po komnatach łaźni lub po prostu położyć się w cieniu ścian willi wyobrażając sobie odgłosy z dawno minionych dni.