Ruiny Timgadu

Ruiny Timgadu to jedno z najważniejszych rzymskich miejsc w Algierii. Rozciągają się na ogromnym obszarze równiny, która zimą jest chłodna i mokra, a latem gorąca i sucha. Dzięki doskonale zachowanym ruinom, to starożytne miasto stało się zabytkiem Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Od samego wejścia ścieżka prowadzi obok muzeum, które od wielu lat jest zamknięte dla zwiedzających i zarezerwowane tylko dla naukowców. Wielka szkoda, ponieważ zawiera szczególnie imponującą kolekcję ponad 200 mozaik znalezionych w pobliżu, z których kilka jest prawie wielkości nowoczesnego domu. Wśród arcydzieł możemy wymienić m.in Triumf Wenus czy mozaikę Filadelfis Vita, w której bóg Jowisz ściga Antiope.

Wielkie Łaźnie

Z muzeum ścieżka prowadzi na północny zachód do Północnych Wielkich Łaźni. Ogromnego miejsca publicznego z około 40 pokojami zbudowanymi poza oryginalnymi murami obozu. Łaźnie zostały zaprojektowane symetrycznie, z latrynami, ciepłymi i gorącymi komorami po obu stronach kompleksu, prowadzącymi do frigidarium. Frigidarium to chłodne pomieszczenie z małym basenem z zimną wodą i pokojami po obu stronach służącymi do relaksu po kąpieli. Nieco dalej znajdują się resztki dużej prywatnej willi ukazujące bogactwo Timgadu.

Centrum miasta i biblioteka

Kierując się z powrotem do muzeum ścieżką, która niegdyś była drogą do Konstantyny (wtedy Cirta), dojdziemy do północnej bramy miasta. Oryginalne rzymskie miasto zostało zaprojektowane jako idealny kwadrat o długości 355 m z każdej strony, z bramą umieszczoną pośrodku północnej ściany. Stąd warto wejść w cardo maximus, główną ulicę północ-południe. Długa, prosta i brukowana, z koleinami po rydwanach, która biegnie pod górę do centrum miasta. Znajduję się tu jeden z głównych drenów szeroki na 5 i długi na 180 m, pierwotnie graniczył z arkadami lub portykami.

Pierwszy budynek po lewej stronie wewnątrz bramy był jedną z 14 łaźni, podczas gdy sąsiedni dom, jeden z co najmniej setki tu wykopanych, pokazuje dowody, że w późniejszym czasie został zamieniony w chrześcijańską kaplicę. Najciekawszym budynkiem jest jednak zaprojektowana w IV wieku z wykorzystaniem wcześniejszej struktury, jedna z dwóch znanych bibliotek publicznych z okresu rzymskiego. (Druga znajduje się w Efezie w Turcji) Najbardziej rozpoznawalną częścią biblioteki publicznej jest księgarnia, półkolista sala z zachowanymi niszami, w których przechowywane były „księgi” (właściwie strony manuskryptów lub rolki pergaminu). Cardo maximus kończy się na skrzyżowaniu w kształcie litery T z decumanus maximus - główną arterią miasta ciągnącą się w kierunku wschód-zachód. Stąd mamy wspaniały widok na rzędy kolumn na zachód wzdłuż ulicy, a w oddali na Łuk Trajana.

Na wschód brukowana droga prowadzi do wschodnich łaźni, ukończonych w 146 r. n.e., i Bramy Mascula, która oznaczała wschodni kraniec miasta i początek drogi do dzisiejszej Khencheli. Ale kontynuując zwiedzanie na południe, przecinając dekumanus maximus, dojdziemy do forum - dużej otwartej przestrzeni. Ulicę forum zajęły rzędy sklepów. Po lewej stronie publiczne latryny, duży pokój z 24 przysadzistymi otworami nad otwartym odpływem, wzdłuż którego, jak można się spodziewać, woda ciągle płynęła. Forum o wymiarach 50 na 43 m, otoczone wapiennymi korynckimi kolumnami, posągami, świątynią, urzędami miejskimi, a później dużą bazyliką, zapewniło mile widzianą otwartą przestrzeń w mieście. Na schodach wygrawerowano następujące hasło: Venare, lavari, ludere, ridere, occ est vivere - polowanie, kąpanie, zabawa, śmiech, czyli życie , które wydaje się to mottem starożytnego Timgadu.

Teatr i Fort

Na południe od forum znajduje się teatr, który był jedną z rozrywek Timgadu. Został stworzony w latach 160 n.e. przez wycięcie w zboczu wzgórza i mógł pomieścić nawet 3500 osób. Francuscy archeolodzy zrekonstruowali większość tego, co widzimy dzisiaj. Cokolwiek się tu działo w starożytności, głównym widowiskiem dla dzisiejszych odwiedzających jest wspaniały widok całego miejsca z najwyższych miejsc teatralnych.

Z teatru warto przejść do fortu, który Bizantyjczycy postanowili zbudować poza pierwotną osadą, w miejscu wcześniejszej świątyni. W przeciwieństwie do pierwotnego obozu w Timgadzie, który nigdy nie był otoczony murem, fort jest masywną budowlą wojskową, 112 na 67 m, z wapiennymi ścianami o grubości 2,5 m, z obronnymi wieżami w każdym rogu i przy bramie. Wewnątrz fortu oficerowie kwaterowali po prawej stronie, wokół basenu związanego z bóstwem wodnym, a żołnierze po lewej. Dzisiaj pozostałości koszar i innych pomieszczeń znajdują się pośród zarośli. Teren wokół fortu, podobnie jak większość Timgadu, nie został jeszcze w pełni wykopany.

Kapitol i rynek

Wracając do centrum, warto skręcić w lewo w kierunku pozostałości stolicy, łatwo rozpoznawalnej dzięki dwóm ogromnym kolumnom wciąż stojącym na podwyższonej platformie. Kapitol i świątynia podobnie jak w Rzymie zostały poświęcone bogom Jowiszowi, Juno i Minerwie. Było to najświętsze miejsce kultu pogańskiego, a kiedy zostało ukończone w roku 160 n.e., najbardziej imponujące, obejmujące większą przestrzeń niż forum. Niewiele tu pozostało poza dwoma zrekonstruowanymi, 14-metrowymi kolumnami i niektórymi fragmentami świątyni. Dalej droga biegnie obok „nowego” rynku Sertius, z płytami, na których kupcy układali swoje towary, aż do jednego z głównych zabytków Timgadu - Łuku Trajana.

Łuk Trajana

Kiedy został zbudowany, zachodnia brama Timgadu była podobną do bram w innych głównych punktach. Ale na początku III wieku, kiedy miasto rozciągało się już na zachód poza pierwotną siatkę ulic, brama wewnętrzna została zastąpiona Łukiem Trajana. Strzelisty, trój-skrzydłowy stos pomagał połączyć nowe miasto ze starym, a dziś jest najbardziej eleganckim z zachowanych budynków Timgadu. Wysokie centralne przejście było zarezerwowane dla rydwanów, a w drodze wycięto koleiny na koła. Łuki po obu stronach były przeznaczone dla pieszych, którzy przechodzili pod parą wysokich bocznych kolumn i pod spojrzeniem cesarskich posągów.

Godziny odwiedzin i ceny biletów

Ruiny Timgadu są otwarte od 9:00 do 18:00 od kwietnia do września i do 17:00 od października do marca. Bilet wstępu kosztuje 200 DA

Jak dojechać do Timgadu

Do miejscowości Batna odjeżdżają co godzinę busy z Algieru. Trasa liczy 6 godzin, a koszt biletu to około. 17zł. Z Batny do Timgadu musimy dojechać samochodem. Długość trasy to 35km

Pogoda w Timgadzie - kiedy jechać?

Najlepszą porą na zwiedzanie Timgadu w Algierii są miesiące od maja do października. Pogoda jest wtedy przyjemna i jest ciepło. Występuje niewiele opadów deszczu. Najwyższa średnia temperatura wynosi 33°C w lipcu, a najniższa 9°C w styczniu. Pogoda i klimat w Timgadzie są odpowiednie na słoneczne wakacje.