Kuelap

Kuelap to ufortyfikowane miasto na szczycie góry, które jest jednym z najbardziej imponujących i znaczących ruin prekolumbijskich w całej Ameryce Południowej. Ustępuje tylko Machu Picchu. A jednak na razie jest to najmniej odwiedzane miasto ze wszystkich głównych stanowisk archeologicznych w Peru. Dzięki temu nadal może dać podróżnikowi powód do bycia odkrywcą.
To się może za chwilę zmienić, ponieważ w 2017 roku zaczęto budowę kolejki linowej. Trasa kolejki pokonuje 4 km z miasta Tingo Nuevo i wznosi się na 661 m w pobliże ruin Kuelap. Do tej pory dostać się do Kuelap można było albo po spektakularnej, górskiej drodze, której przejście zajmowało półtorej godziny albo 10 km szlakiem zajmującym od 4 do 5 godzin.

Nawet jeśli do Kuelap dotrze kolejka linowa, nie jest spodziewany gwałtowny wzrost liczby odwiedzających. Przeszkodą jest brak codziennych lotów do Chachapoya, a więc nadal będzie to dziewiczy klejnot w peruwiańskiej dżungli.

Kuelap zbudowano w latach 900–1100, choć niektóre pozostałości w pobliżu głównego wejścia datowane są na VI wiek naszej ery. Inkowie dobudowali tu kilka budynków po zdobyciu Chachapoya w 1470 roku.

Przez trzy stulecia po hiszpańskim podboju, Kuelap leżał zapomniany przez świat zewnętrzny, aż do jego ponownego odkrycia w 1843 r. Przez lokalnego sędziego Juana Crisostomo Nieto.

Główna konstrukcja to inspirująca, otoczona murami twierdza, o długości prawie 600 m i szerokości 120 m. Masywna ściana, zbudowana z dużych bloków wapiennych, miejscami osiąga wysokość ponad 17 m. Wewnątrz znaleziono ponad 400 okrągłych budynków, które były pokryte stromymi, stożkowymi dachami ze strzechy. Wiele z nich spełniało funkcję mieszkalną dla 3000 mieszkańców tej miejskiej cytadeli.

Niektóre ściany zdobią kafelkowe fryzy w romboidalne lub zygzakowate wzory, które są znakiem rozpoznawczym architektury Chachapoya. Dekoracje ścienne obejmują reprezentacje oczu kotów, węży i ptaków, wszystkich bogów w Chachapoya.

Pięć kwadratowych lub prostokątnych budynków zostało dobudowanych przez Inków lub wczesnych kolonialistów podczas ich krótkiego pobytu.

Nadal nie wiadomo dokładnie, jak transportowano wodę do tego odległego i wysokiego miejsca.

Kiedy Kuelap został w końcu porzucony, strzechy zostały podpalone, pozostawiając zwęglone belki jako dowód.

Najbardziej zagadkową strukturą tutaj jest odwrócone stożkowe tintero (kałamarz) znajdujące się na południowym krańcu osady. Na jego wschodniej stronie znajduje się płaskorzeźba z wyrzeźbioną twarzą. Funkcja tej świątyni o wysokości 5,5 m jest nieznana, chociaż archeolodzy wysnuli kilka koncepcji jej zastosowania. Obserwatorium słoneczne, zbiornik na wodę lub więzienie.

Na drugim końcu cytadeli dominuje toron (wieża widokowa) o wysokości 7 m. w kształcie litery D. W jej wnętrzu archeolodzy odkryli skrytkę z 2500 kamieniami które, prawdopodobnie służyły jako kule armatnie. Wskazuje na to ich kulisty kształt i idealna wielkość.

Jak dojechać do Kuelap?

Północne Peru cieszy się bardzo małą popularnością, ponieważ jest całkowicie przyćmione przez Cusco, Machu Picchu i Świętą Dolinę na południu. To błogosławieństwo i przekleństwo, ponieważ z jednej strony oznacza to, że setki tysięcy ludzi tracą to, co ma do zaoferowania Północ. Z drugiej strony nie trzeba przepychać się przez tłumy, gdziekolwiek jesteś.

Z Limy najlepiej dostać się na północ Peru, lecąc bezpośrednio do Chachapoyas. To małe miasteczko około 20km od ruin. Miasto jest dobrą bazą wypadową do zwiedzania ruin Kuelap. Z Chachpoyas trzeba udać się do Nuevo Tingo prywatnym transportem. Tam trzeba wsiąść do autobusu do stacji kolejki linowej. Jest to 3-kilometrowy przejazd, który zajmuje około dziesięciu minut.

Pogoda w regionie Amazonas – kiedy jechać?

Cały rok jest korzystny na podróż do regionu Amazonas w Peru. Temperatury są przyjemne, a opadów jest niewiele. Najwyższa średnia temperatura w Amazonas wynosi 22°C we wrześniu a najniższa 20°C w styczniu.