Białoruś. Położona na wschodnich rubieżach Europy, Białoruś jest krajem o bogatej, choć często skomplikowanej historii, unikalnej kulturze i niezwykłych walorach przyrodniczych. To kraina rozległych lasów, malowniczych jezior i spokojnych rzek, często nazywana "zielonymi płucami Europy". Na jej terytorium znajdują się pozostałości potężnych zamków i rezydencji magnackich z czasów Wielkiego Księstwa Litewskiego i Rzeczypospolitej Obojga Narodów, świadczące o wspólnej historii z Polską i Litwą. Od stolicy, jaką jest Mińsk, z monumentalną architekturą socrealistyczną i szerokimi alejami, przez historyczne Grodno nad Niemnem, po Brześć z tragiczną historią twierdzy – Białoruś oferuje podróż w czasie przez różne epoki i doświadczenia. To kraj, gdzie wciąż żywe są tradycje ludowe, a nieskażona przyroda Puszczy Białowieskiej czy Pojezierza Brasławskiego zachwyca swoim pięknem.

Obwód Brzeski (biał. Брэсцкая вобласць), położony w południowo-zachodniej części Białorusi, tuż przy granicy z Polską i Ukrainą, to region o ogromnym znaczeniu historycznym i wyjątkowych walorach przyrodniczych. Jego stolicą jest Brześć (Brest), miasto znane na całym świecie przede wszystkim z monumentalnego kompleksu memorialnego Twierdzy Brzeskiej – symbolu heroicznej obrony przed niemiecką inwazją w 1941 roku. Drugim filarem tożsamości regionu jest bezcenny skarb natury: białoruska część Parku Narodowego Puszczy Białowieskiej (Национальный парк Беловежская пуща), wpisana wraz z polską częścią na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Ten ostatni fragment pierwotnego lasu nizinnego w Europie jest domem dla największej na świecie populacji żubra europejskiego i oferuje unikalne możliwości kontaktu z dziką przyrodą. Obwód Brzeski leży w sercu historycznego Polesia, krainy rozległych lasów, licznych rzek (z Bugiem tworzącym zachodnią granicę i Prypecią na południu), jezior i rozległych terenów bagiennych, które kształtują jego specyficzny krajobraz i kulturę. Region ten był świadkiem wielu ważnych wydarzeń historycznych, od czasów Rusi Kijowskiej, przez Wielkie Księstwo Litewskie i Rzeczpospolitą Obojga Narodów (unia brzeska 1596), panowanie rosyjskie (Twierdza Brzesko-Litewska, Traktat Brzeski 1918), okres II Rzeczypospolitej (województwo poleskie), aż po czasy radzieckie i współczesną Białoruś. Ślady tej wielokulturowej przeszłości widoczne są w architekturze miast (Brześć, historyczny Pińsk nad Piną, Baranowicze – ważny węzeł kolejowy, Kobryń, Prużany) oraz w pozostałościach magnackich rezydencji (ruiny pałaców w Różanie i Kosowie Poleskim). Gospodarka regionu opiera się głównie na rolnictwie, przemyśle spożywczym i lekkim oraz transporcie. Turystyka koncentruje się wokół Twierdzy Brzeskiej i Puszczy Białowieskiej.

Obwód Grodzieński (biał. Гродзенская вобласць), położony w zachodniej części Białorusi, przy granicy z Polską i Litwą, to region o niezwykle bogatej i złożonej historii, stanowiący fascynującą mozaikę kultur i architektonicznych perełek. Jest to ziemia nierozerwalnie związana z dziejami Wielkiego Księstwa Litewskiego i Rzeczypospolitej Obojga Narodów, co widoczne jest w licznych zamkach, kościołach i cerkwiach, a także w zachowanej wielokulturowej atmosferze niektórych miast. Stolicą obwodu jest Grodno (Hrodna), jedno z najpiękniejszych i najstarszych miast Białorusi, malowniczo położone nad Niemnem, szczycące się dwoma zamkami (Starym i Nowym), wspaniałą barokową Katedrą Farną św. Franciszka Ksawerego oraz unikalną, XII-wieczną Cerkwią św. Borysa i Gleba na Kołoży (kandydującą do wpisu na listę UNESCO). Największym skarbem regionu, również wpisanym na listę UNESCO, jest majestatyczny Zespół Zamkowy w Mirze – arcydzieło architektury obronnej i rezydencjonalnej. Obwód Grodzieński to także historyczny Nowogródek (Navahrudak), pierwsza stolica Wielkiego Księstwa Litewskiego, związany z postacią Adama Mickiewicza, oraz Lida ze wspaniale zachowanym zamkiem z czasów Giedymina. Region ten kryje również unikalne gotyckie cerkwie obronne w Synkowiczach i Murowance oraz białoruską część zabytkowego Kanału Augustowskiego. Obwód Grodzieński zamieszkuje znacząca mniejszość polska, co dodatkowo wpływa na jego specyficzny charakter kulturowy.

Obwód Homelski (biał. Гомельская вобласць), położony w południowo-wschodniej części Białorusi, przy granicy z Ukrainą i Rosją, to region w dużej mierze pokrywający się z historyczną krainą Polesia. Jest to ziemia rozległych równin, malowniczych rzek – Prypeci (Prypiać) i Soży, gęstych lasów i unikalnych terenów bagiennych. Stolicą obwodu jest Homel (Gomel), drugie co do wielkości miasto Białorusi, którego największą ozdobą jest wspaniały zespół pałacowo-parkowy Rumiancewów-Paskiewiczów, malowniczo położony na wysokim brzegu rzeki Soż. Region ten oferuje wyjątkowe możliwości kontaktu z dziką przyrodą, zwłaszcza na terenie Parku Narodowego Prypeckiego (Национальный парк "Припятский"), chroniącego unikalne ekosystemy zalewowe jednej z ostatnich dużych, naturalnych rzek Europy. Obwód Homelski posiada również bogatą historię, sięgającą czasów Rusi Kijowskiej i Księstwa Turowsko-Pińskiego (starożytny Turow), przez okres Wielkiego Księstwa Litewskiego, Rzeczypospolitej Obojga Narodów i Imperium Rosyjskiego. Pamiątkami przeszłości są zabytkowe cerkwie, kościoły i pozostałości dawnych rezydencji. Niestety, najnowsza historia regionu jest naznaczona tragicznymi skutkami katastrofy w Czarnobylu (1986), która skaziła radioaktywnie znaczną część południowych rejonów obwodu, prowadząc do wysiedleń i utworzenia zamkniętej strefy – Poleskiego Państwowego Rezerwatu Radiacyjno-Ekologicznego. Główne miasta oprócz Homla to Mozyrz (ważny ośrodek przemysłu naftowego), Żłobin (hutnictwo), Swietłahorsk (przemysł chemiczny) i Rzeczyca.

Mińsk (Мінск / Minsk). To fascynujące miasto, stolica i największa metropolia Białorusi, położone nad rzeką Świsłocz w centrum kraju. Jego historia sięga XI wieku, jednak obecny wygląd jest w dużej mierze wynikiem monumentalnej odbudowy po ogromnych zniszczeniach II Wojny Światowej, co czyni je unikalnym przykładem radzieckiej urbanistyki i architektury. Kluczowymi elementami definiującymi Mińsk są szerokie, reprezentacyjne arterie, jak Prospekt Niepodległości, ogromne place (np. Plac Zwycięstwa, Plac Październikowy) oraz liczne przykłady monumentalnej architektury socrealistycznej. Stanowiąc główne centrum polityczne, gospodarcze i kulturalne Białorusi, Mińsk oferuje wgląd w specyficzną historię i współczesność kraju, prezentując zarówno ślady dawnej przeszłości, jak i dominujące dziedzictwo epoki radzieckiej, co może być interesujące dla pewnych grup odwiedzających, przy jednoczesnym uwzględnieniu obecnych, poważnych ograniczeń i ryzyk związanych z podróżą.

Obwód Miński (biał. Мі́нская во́бласць), położony w samym sercu Białorusi, to centralny region administracyjny kraju, który całkowicie otacza stolicę – Mińsk (będący osobną jednostką administracyjną, ale stanowiący nieodłączne centrum życia obwodu). Jest to region o kluczowym znaczeniu historycznym, gospodarczym i kulturalnym dla Białorusi, oferujący fascynującą mieszankę dziedzictwa Rzeczypospolitej Obojga Narodów, śladów burzliwej historii XX wieku oraz pięknych krajobrazów naturalnych. Największym skarbem obwodu i całej Białorusi jest wspaniały Zespół Pałacowo-Parkowy w Nieświeżu (Нясвіжскі замак), dawna siedziba potężnego rodu Radziwiłłów, wpisany wraz z kościołem Bożego Ciała na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W bezpośrednim sąsiedztwie (już w obwodzie grodzieńskim, ale często odwiedzany razem z Nieświeżem) znajduje się drugi obiekt UNESCO – majestatyczny Zamek w Mirze. Obwód Miński to także malownicze tereny Pojezierza Naroczańskiego na północnym zachodzie, z największym jeziorem Białorusi – Narocz (Нарач) i Parkiem Narodowym Naroczańskim, oraz fragmenty unikalnego Rezerwatu Biosfery Berezyńskiego na północnym wschodzie. Region ten był świadkiem wielu ważnych wydarzeń historycznych, od czasów średniowiecznych księstw, przez epokę Radziwiłłów, wojny napoleońskie (bitwa nad Berezyną), po tragedie II Wojny Światowej (Memoriał w Chatyniu). Główne miasta obwodu (poza Mińskiem) to Borysów (Барысаў), Soligorsk (Салігорск – centrum wydobycia soli potasowej), Mołodeczno (Маладзечна), Słuck (Слуцк) i Żodzino (Жодзіна – siedziba fabryki ciężarówek BiełAZ).

Obwód Mohylewski (biał. Магілёўская вобласць), położony we wschodniej części Białorusi przy granicy z Rosją, to region o bogatej historii, cennych zabytkach architektury i krajobrazach ukształtowanych przez dwie wielkie rzeki – Dniepr i Soż. Stolicą obwodu jest Mohylew (Mahiloŭ), jedno z najstarszych i największych miast Białorusi, malowniczo położone nad Dnieprem. Miasto szczyci się odbudowanym barokowym Ratuszem (Ratusha), wspaniałym kompleksem Monasteru św. Mikołaja oraz cennymi freskami w katolickiej konkatedrze św. Stanisława. Obwód Mohylewski to także Bobrujsk (Babrujsk), historyczne miasto nad Berezyną (dopływ Dniepru), znane z potężnej twierdzy z XIX wieku i bogatego dziedzictwa żydowskiego. W regionie znajdują się również mniejsze, ale historycznie ważne ośrodki, takie jak Mścisław (Mscisłaŭ) z barokowym kościołem karmelitów czy Szkłów (Škłoŭ) z charakterystycznym ratuszem. Region ten był ważną częścią Wielkiego Księstwa Litewskiego i Rzeczypospolitej Obojga Narodów (województwo mścisławskie), a następnie guberni mohylewskiej w Imperium Rosyjskim. Był także areną ważnych wydarzeń historycznych, w tym zaciętych walk podczas II Wojny Światowej (heroiczna obrona Mohylewa w 1941 roku, upamiętniona na Polu Bujnickim). Część południowo-wschodnia obwodu została dotknięta skutkami katastrofy czarnobylskiej. Gospodarka regionu opiera się na przemyśle (chemiczny, maszynowy, oponiarski – Bobrujsk), rolnictwie i leśnictwie.

Obwód Witebski (biał. Віцебская вобласць), położony w północno-wschodniej części Białorusi, przy granicy z Rosją, Łotwą i Litwą, to region o niezwykłym bogactwie kulturowym i przyrodniczym. Jest to kraina często nazywana "Białoruskim Pojezierzem" lub "Niebieskooką Białorusią" ze względu na tysiące jezior polodowcowych, które tworzą malownicze krajobrazy, zwłaszcza w słynnym Parku Narodowym Jezior Brasławskich (Национальный парк "Браславские озера"). Obwód Witebski jest nierozerwalnie związany z postacią światowej sławy artysty Marca Chagalla, który urodził się i tworzył w Witebsku – stolicy obwodu. Dziś miasto pielęgnuje pamięć o nim poprzez muzea i centrum sztuki, a także słynie z międzynarodowego festiwalu sztuk "Słowiański Bazar" (Славянский базар в Витебске). Region ten jest również kolebką białoruskiej państwowości i duchowości – to tutaj leży Połock (Полоцк), najstarsze miasto Białorusi, dawna stolica potężnego Księstwa Połockiego, z odbudowanym Soborem Sofijskim i czczonym Monasterem św. Eufrozyny Połockiej. Obwód Witebski obejmuje również fragmenty unikalnego Rezerwatu Biosfery Berezyńskiego (Березинский биосферный заповедник) z jego rozległymi bagnami i lasami. Inne ważne miasta to Orsza – historyczne miasto nad Dnieprem i ważny węzeł komunikacyjny, oraz Nowopołock – duży ośrodek przemysłu naftowego. Historia regionu jest złożona, obejmując okresy przynależności do Rusi Kijowskiej, Wielkiego Księstwa Litewskiego, Rzeczypospolitej Obojga Narodów i Imperium Rosyjskiego, co pozostawiło ślady w postaci zabytków architektury sakralnej i świeckiej.

Grodno to miasto o niezwykłej duszy, malowniczo położone nad brzegami Niemna, na zachodzie Białorusi, niedaleko granic z Polską i Litwą. Jest jednym z najstarszych i najbardziej fascynujących ośrodków miejskich w kraju, przesiąkniętym wielowiekową historią, gdzie wpływy Wschodu i Zachodu splatają się w harmonijną całość. Spacerując jego uliczkami, można poczuć oddech przeszłości, podziwiając zabytkową architekturę, od gotyckich kościołów po barokowe pałace i klasycystyczne kamienice. Miasto dzieli się na historyczne centrum, skupione wokół Placu Sowieckiego i Zamkowej Góry, oraz nowsze dzielnice rozrastające się na peryferiach. Unikalne cechy Grodna to nie tylko jego zabytki, ale także specyficzna atmosfera miasta pogranicza, wielokulturowość oraz otaczające je piękne krajobrazy doliny Niemna.

Nieśwież, niewielkie miasto na Białorusi, w obwodzie mińskim, jest klejnotem o niezwykłym historycznym znaczeniu, nierozerwalnie związanym z potężnym rodem Radziwiłłów. To właśnie tutaj, przez stulecia, biło serce jednego z najświetniejszych magnackich rodów Rzeczypospolitej Obojga Narodów, który pozostawił po sobie dziedzictwo olśniewające rozmachem i bogactwem. Centralnym punktem miasta jest monumentalny zespół pałacowo-parkowy, arcydzieło architektury i sztuki ogrodowej, wraz z nekropolią Radziwiłłów w kościele Bożego Ciała, wpisany na prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Nieśwież to jednak nie tylko zamek; to także urokliwe historyczne centrum z Ratuszem, Bramą Słucką i śladami dawnej świetności, które opowiadają historię miasta będącego niegdyś ważnym ośrodkiem kultury, nauki i polityki.

Brześć, położony na zachodnich rubieżach Białorusi, u zbiegu rzek Bug i Muchawiec, jest miastem o niezwykle bogatej i często dramatycznej historii, stanowiącym symboliczną bramę między Wschodem a Zachodem. Jego strategiczne położenie przy granicy z Polską uczyniło go świadkiem kluczowych wydarzeń historycznych, od średniowiecznych zmagań po tragedie XX wieku. Najbardziej znanym i przejmującym symbolem miasta jest monumentalna Twierdza Brzeska, miejsce heroicznej obrony i wiecznej pamięci, przyciągająca turystów i historyków z całego świata. Współczesny Brześć to jednak nie tylko twierdza; to także dynamicznie rozwijające się miasto z odrestaurowanym centrum, pełnym życia deptakiem – ulicą Sowiecką, interesującymi muzeami, takimi jak archeologiczne "Berestye", oraz licznymi parkami. Główne części miasta to historyczne centrum skupione wokół głównej arterii handlowej oraz rozległe tereny Twierdzy, a także nowsze dzielnice mieszkalne.

Jezioro Narocz, dumnie noszące miano największego jeziora Białorusi, jest prawdziwą perłą Pojezierza Brasławskiego i sercem Naroczańskiego Parku Narodowego. Jego rozległe, krystalicznie czyste wody, otoczone malowniczymi lasami sosnowymi i piaszczystymi plażami, tworzą krajobraz o niezwykłym uroku i spokoju. To miejsce, które od dziesięcioleci przyciąga miłośników przyrody, poszukiwaczy relaksu i entuzjastów aktywnego wypoczynku, oferując im wytchnienie od zgiełku codzienności. Narocz to nie tylko imponujący akwen, ale także symbol bogactwa naturalnego Białorusi, oaza bioróżnorodności i świadek burzliwej historii regionu, w tym czasów, gdy stanowiło popularny kurort II Rzeczypospolitej.

Jeziora Brasławskie, rozległy i malowniczy kompleks ponad siedemdziesięciu akwenów, stanowią prawdziwy klejnot przyrodniczy północno-zachodniej Białorusi i serce Brasławskiego Parku Narodowego. Ten unikalny system jezior polodowcowych, z krystalicznie czystą wodą, licznymi wyspami, urozmaiconą linią brzegową i otaczającymi je pagórkowatymi, zalesionymi krajobrazami, tworzy scenerię o niezwykłym uroku i dzikim pięknie. To miejsce, gdzie natura wciąż gra pierwsze skrzypce, oferując niezliczone możliwości do aktywnego wypoczynku, od kajakarstwa i żeglarstwa, po piesze wędrówki i obserwację dzikiej przyrody. Jeziora Brasławskie to nie tylko raj dla miłośników przyrody, ale także oaza spokoju i region o bogatej, choć często nieodkrytej historii, przyciągający turystów spragnionych autentycznych doświadczeń i kontaktu z nieskażonym środowiskiem.

Puszcza Białowieska, po białoruskiej stronie granicy chroniona jako Park Narodowy "Puszcza Białowieska" (Национальный парк «Беловежская пуща»), to bezcenny relikt dawnych, nieprzebytych lasów nizinnej Europy i jeden z najważniejszych obiektów przyrodniczych na świecie, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Ten majestatyczny kompleks leśny, rozciągający się po obu stronach polsko-białoruskiej granicy, jest ostatnią dużą ostoją lasu pierwotnego na kontynencie, domem dla największej na świecie wolno żyjącej populacji żubra europejskiego – króla puszczy. To miejsce o niezwykłej bioróżnorodności, gdzie potężne, wiekowe dęby, graby i sosny tworzą krajobraz niemal nietknięty przez cywilizację, a bogactwo flory i fauny zachwyca naukowców i turystów z całego globu. Białoruska część Puszczy oferuje unikalne doświadczenie kontaktu z dziką przyrodą, łącząc ochronę przyrody z edukacją i turystyką.

Park Narodowy Naroczański, perła białoruskiej przyrody i jeden z najważniejszych ośrodków turystyczno-uzdrowiskowych kraju, rozpościera się w północno-zachodniej części Białorusi, obejmując malowniczy region Pojezierza Naroczańskiego. Utworzony w 1999 roku, park ten chroni unikalny kompleks ekosystemów, którego sercem jest Jezioro Narocz – największy naturalny zbiornik wodny Białorusi. Jednak Naroczański to znacznie więcej niż tylko jedno jezioro; to kraina blisko czterdziestu mniejszych i większych akwenów, rozległych borów sosnowych przesyconych aromatem żywicy, licznych źródeł mineralnych oraz bogatej flory i fauny. Park słynie z doskonałych warunków do wypoczynku, rekreacji i leczenia uzdrowiskowego, przyciągając turystów czystym powietrzem, pięknymi krajobrazami i możliwością bliskiego kontaktu z naturą.

Rezerwat Biosfery Berezyna (Бярэзінскі біясферны запаведнік), położony w północnej części Białorusi, to jeden z najstarszych i najbardziej dziewiczych obszarów chronionych w Europie, ostoja unikalnych ekosystemów leśno-bagiennych i prawdziwe królestwo dzikiej przyrody. Ustanowiony w 1925 roku, a od 1979 roku szczycący się statusem Rezerwatu Biosfery UNESCO, Berezyna chroni rozległe torfowiska, malowniczą dolinę rzeki Berezyny oraz fragmenty naturalnych lasów, które stanowią dom dla imponującej różnorodności fauny i flory. Rezerwat jest jednym z niewielu miejsc na kontynencie, gdzie można spotkać tzw. "Europejską Wielką Piątkę" ssaków: żubra, łosia, niedźwiedzia brunatnego, wilka i rysia. To miejsce, gdzie natura wciąż rządzi się swoimi prawami, oferując turystom niezapomniane wrażenia z bliskiego kontaktu z dzikim światem, możliwość aktywnego wypoczynku na łonie natury oraz cenną lekcję ekologii.

Park Narodowy Prypecki, rozciągający się w sercu białoruskiego Polesia, w obwodzie homelskim, to unikalna kraina wodno-błotna, często nazywana "Białoruską Amazonią". Jego osią jest malownicza rzeka Prypeć, tworząca rozległą dolinę zalewową z labiryntem starorzeczy, licznych dopływów, podmokłych łąk i unikalnych lasów łęgowych. Utworzony w celu ochrony tych wyjątkowych ekosystemów, park jest rajem dla ptactwa wodno-błotnego, stanowiąc kluczową ostoję dla wielu gatunków wędrownych w skali Europy. To miejsce, gdzie dzika przyroda wciąż dominuje nad krajobrazem, oferując turystom niezapomniane wrażenia z rejsów po rzece, obserwacji ptaków, wędrówek przez prastare dąbrowy oraz poznawania bogatej kultury historycznego Polesia. Park Narodowy Prypecki to nie tylko skarbnica bioróżnorodności, ale także żywe muzeum naturalnych procesów kształtujących jedną z ostatnich tak dobrze zachowanych dolin rzecznych w Europie.

Puszcza Nalibocka (Налібоцкая пушча), jeden z największych zwartych kompleksów leśnych na Białorusi i w Europie Wschodniej, to prawdziwie dzika kraina rozciągająca się w dorzeczu górnego Niemna. Ten ogromny obszar, chroniony częściowo jako Rezerwat Krajobrazowy "Nalibokski", jest mozaiką prastarych borów sosnowych i świerkowych, podmokłych olsów, malowniczych dolin rzecznych Isłoczy, Zachodniej Berezyny i Usy oraz rozległych torfowisk. Puszcza Nalibocka to nie tylko ostoja bogatej fauny, w tym reintrodukowanych żubrów i koników polskich, ale także miejsce o głębokim znaczeniu historycznym, będące świadkiem wielowiekowej tradycji łowieckiej i areną działań partyzanckich podczas II wojny światowej. To idealne miejsce dla miłośników dzikiej przyrody, kajakarzy, wędrowców oraz wszystkich poszukujących wytchnienia w otoczeniu niemal nietkniętych przez cywilizację krajobrazów.

Grodzisko w Brześciu, znane jako Muzeum Archeologiczne "Berestye", to unikalne na skalę europejską miejsce, które przenosi odwiedzających wprost do serca średniowiecznego słowiańskiego miasta. Położone na terenie Twierdzy Brzeskiej, na Wyspie Szpitalnej, muzeum chroni i eksponuje odkryte in situ pozostałości drewnianego grodu z XI-XIII wieku. To fascynująca podróż w czasie, pozwalająca zobaczyć autentyczne drewniane ulice, domostwa i warsztaty rzemieślnicze, które przetrwały setki lat dzięki specyficznym warunkom glebowym. "Berestye" jest nie tylko skarbnicą wiedzy o życiu codziennym, kulturze i rzemiośle dawnych mieszkańców Brześcia, ale także świadectwem niezwykłych umiejętności konserwatorskich i archeologicznych, które pozwoliły ocalić ten kruchy fragment historii dla przyszłych pokoleń.

Zespół Zamkowy w Mirze, majestatycznie wznoszący się w niewielkim miasteczku Mir na Białorusi, to arcydzieło architektury obronnej i rezydencjonalnej, które łączy w sobie elementy gotyku, renesansu i baroku. Ten wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO zamek, z jego potężnymi ceglanymi murami, pięcioma strzelistymi basztami i malowniczym otoczeniem parkowo-stawowym, jest jednym z najważniejszych i najpiękniejszych zabytków Białorusi. Przez wieki był świadkiem burzliwej historii, zmieniając właścicieli – od Iliniczów, przez potężny ród Radziwiłłów, po Światopełk-Mirskich – z których każdy pozostawił swój ślad w jego architekturze i charakterze. Dziś, po starannej renowacji, Zamek w Mirze zachwyca turystów z całego świata, oferując fascynującą podróż w przeszłość, bogate ekspozycje muzealne i niepowtarzalną atmosferę dawnych czasów.