Rezerwat de Nazinga

Rezerwat de Nazinga powstał w 1973 roku jako obszar ochrony przyrody leżący na chronionym obszarze leśnym. W rezerwacie spotkać można setki słoni i bawołów, tysiące antylop i gazeli, kilka gatunków małp, ptaki i gady.
Ten park oferuje odwiedzającym dwie różne filozofie podejścia do natury: obszar centralny przeznaczony jest pod ścisłą ochronę i zasiedlanie oraz jest otwarty dla turystyki fotograficznej i obserwacyjnej; pas zewnętrzny przeznaczony jest na polowania sportowe, ograniczone do niektórych gatunków i do określonej liczby zwierząt, zgodnie z danymi dostarczonymi przez coroczny spis powszechny.

Wokół rezerwatu znajduje się 11 wiosek zamieszkałych głównie przez grupę etniczną Gurunsi, o szacunkowej łącznej populacji 2600 mieszkańców, częściowo składającej się z rodzin, które kiedyś mieszkały w parku, a obecnie zostały przeniesione w obszar przygraniczny.

Nazinga to także nazwa miejscowej wioski, w której mieszkają Gurunsi, jedna ze starożytnych grup etnicznych zamieszkujących dorzecze rzeki Volta. Na obszarze chronionym działalność rolnicza, leśna i hodowlana jest bardzo ograniczona i dlatego powstał projekt mający na celu wprowadzenie w życie propozycji, często jasno wyrażanej tylko w teorii, że światowe środowisko jest tylko jedno i musi być chronione i zarządzane „na poziomie lokalnym, ale z perspektywy globalnej”.

Nazinga została wybrana, ponieważ jest uważana przez Ministerstwo Środowiska Burkina nie tylko za obszar chroniony, ale także „laboratorium”. Władze rezerwatu traktują strategiczne relacje z lokalną ludnością i starają się przekształcić życie na chronionym obszarze w wymierne korzyści, oferując alternatywne działania dla kłusownictwa. Propozycja ta została więc przyjęta entuzjastycznie, gdyż sponsorzy pochodzący z bogatej części świata zazwyczaj nie uważają parków południa świata za możliwe lokomotywy rozwoju, a jedynie jako miejsca dające możliwość prowadzenia badań naukowych i działań konserwatorskich.

Jak dojechać do Nazgina?

Nie ma bezpośredniego połączenia z wioską z żadnego z większych miast Burkina Faso. Pozostaje tylko własny samochód. Droga jaką trzeba pokonać z Wagadugu, to niecałe 200km na południe. Droga nie zajmie więcej niż 3 godziny. Alternatywą może być wykupienie w Wagadugu 2 dniowej wycieczki połączone z Safari w Rezerwacie.

Burkina Faso - kiedy jechać?

Burkina Faso najlepiej odwiedzić w styczniu, lutym lub od czerwca do grudnia. Wtedy są najniższe temperatury. Pada tylko od czerwca do sierpania, ale są to niewielkie opady. Najwyższa średnia temperatura wynosi 41°C w kwietniu, a najniższa 32°C w sierpniu.