Park Narodowy Ķemeri, położony na zachód od Jurmały, to unikalna oaza dzikiej przyrody, słynąca przede wszystkim z rozległych, tajemniczych torfowisk, leczniczych źródeł siarkowych i bogactwa ptactwa wodnego. Ten niezwykły obszar chroniony jest domem dla Wielkiego Torfowiska Ķemeri, jednego z największych tego typu ekosystemów na Łotwie, które można podziwiać dzięki malowniczym kładkom spacerowym. Park oferuje mozaikę krajobrazów – od bagiennych lasów, przez jeziora i laguny, po piaszczyste wydmy i unikalne formacje siarkowe, stanowiąc raj dla miłośników natury, fotografów i osób szukających wytchnienia w otoczeniu nieskażonej przyrody.

Park Narodowy Rāzna, położony w sercu malowniczej Łatgalii, nazywanej "Krainą Błękitnych Jezior", to obszar o wyjątkowych walorach przyrodniczych i kulturowych, którego centrum stanowi Jezioro Rāzna – drugie co do wielkości jezioro Łotwy. Ten stosunkowo młody park narodowy chroni unikalny krajobraz polodowcowy z licznymi jeziorami, meandrującymi rzekami, zalesionymi wzgórzami i tradycyjną zabudową wiejską. To miejsce, gdzie można doświadczyć autentycznej atmosfery wschodniej Łotwy, cieszyć się spokojem, czystą wodą i gościnnością mieszkańców, a także odkrywać bogate dziedzictwo kulturowe tego regionu.

Park Narodowy Slītere, położony na krańcu Półwyspu Kurlandzkiego, obejmujący słynny Przylądek Kolka i historyczne Wybrzeże Liwskie, to prawdziwa skarbnica dzikiej przyrody i unikalnego dziedzictwa kulturowego. Ten fascynujący obszar chroni jedne z najstarszych lasów liściastych w krajach bałtyckich, rosnące na dawnych klifach Morza Litorynowego, malownicze wydmy, dziewicze plaże oraz tradycyjne wioski rybackie ostatnich potomków Liwów. To miejsce, gdzie można doświadczyć potęgi Bałtyku, odkrywać tajemnice prastarej puszczy, obserwować rzadkie gatunki ptaków i zanurzyć się w melancholijnej atmosferze ginącego świata bałtyckich Finów.

Wodospad Venta Rapid, znany lokalnie jako Ventas Rumba, to niezwykły cud natury położony w sercu malowniczego miasta Kuldīga w Kurlandii na Łotwie. Uznawany za najszerszy naturalny wodospad w Europie, rozciąga się na imponującą szerokość dochodzącą do 270 metrów, tworząc hipnotyzującą, choć niewysoką kaskadę na rzece Venta. To nie tylko spektakularny obiekt przyrodniczy, ale także miejsce o bogatej historii, związane z legendami i tradycjami, a wiosną oferujące unikalny spektakl "latających ryb", które próbują pokonać próg wodospadu. Wodospad wraz z zabytkowym mostem ceglanym i urokliwą starówką Kuldīgi tworzy jeden z najbardziej malowniczych i rozpoznawalnych krajobrazów Łotwy.

Stanowisko archeologiczne Āraiši, położone nad malowniczym jeziorem Āraiši w sercu Vidzeme na Łotwie, to unikalne muzeum na wolnym powietrzu, które przenosi odwiedzających w fascynujący świat dawnych osadników tych ziem. Jego największą atrakcją jest starannie zrekonstruowana osada obronna na jeziorze (ezerpils) z IX-X wieku, zbudowana na podstawie wyników wieloletnich badań archeologicznych. Park oferuje jednak znacznie więcej – od rekonstrukcji domostw z epoki kamienia i brązu po ruiny średniowiecznego zamku krzyżackiego, tworząc kompleksowy obraz życia na przestrzeni tysiącleci. To miejsce, gdzie historia ożywa, oferując niezapomnianą lekcję przeszłości w otoczeniu pięknej przyrody.

Grodzisko Tērvete, położone w sercu malowniczego Parku Przyrody Tērvete w Semigalii na Łotwie, to historyczne wzgórze, które było niegdyś jednym z najważniejszych ośrodków walecznych Semigalów. Dziś to miejsce, gdzie przeszłość splata się z magią baśni, oferując odwiedzającym nie tylko lekcję historii, ale także niezapomnianą przygodę wśród drewnianych rzeźb, tematycznych ścieżek i atrakcji dla całej rodziny. Otoczone prastarymi sosnami, grodzisko wznosi się dumnie, przypominając o dawnej potędze i niezłomnym duchu jego mieszkańców, a cały park stanowi jedną z najpopularniejszych destynacji turystycznych na Łotwie, idealną na aktywny wypoczynek i spotkanie z legendą.

Macedonia Północna, oficjalnie Republika Macedonii Północnej, to kraj położony w sercu Półwyspu Bałkańskiego, zachwycający bogactwem historii, zróżnicowaną kulturą i przepięknymi krajobrazami. Główne miasta, takie jak tętniąca życiem stolica Skopje z jej monumentalnym centrum i orientalnym Starym Bazarem, malownicza Ochryda nad brzegiem Jeziora Ochrydzkiego – perły UNESCO, oraz historyczna Bitola z jej elegancką architekturą i pozostałościami starożytnego Heraklea Linkestis, stanowią doskonałe punkty wyjścia do odkrywania uroków tego fascynującego kraju. Macedonia Północna graniczy z Serbią i Kosowem na północy, Bułgarią na wschodzie, Grecją na południu oraz Albanią na zachodzie, co czyni ją miejscem spotkania wielu wpływów kulturowych i historycznych.

Region Wschodni (mac. Источен регион, Istočen region) Macedonii Północnej to obszar o zróżnicowanym krajobrazie, bogatej historii i unikalnych tradycjach, rozciągający się we wschodniej części kraju. Jego sercem jest dolina rzeki Bregalnica, największej rzeki płynącej w całości na terytorium Macedonii Północnej, a także słynna Kotlina Koczanska, znana z uprawy ryżu – unikalnego zjawiska na Bałkanach. Region otaczają pasma górskie, takie jak Osogowskie Planiny na północy (granica z Bułgarią), Plačkovica w części centralnej oraz Maleševskie Planiny na południowym wschodzie, oferujące doskonałe warunki do turystyki górskiej i kontaktu z przyrodą. Historia regionu sięga czasów starożytnych plemion Peonów i Traków, przez okres rzymski, bizantyjski, panowanie bułgarskie i serbskie, aż po wielowiekową dominację osmańską, która pozostawiła wyraźne ślady w architekturze i kulturze. Gospodarka Regionu Wschodniego opiera się na rolnictwie (uprawa ryżu, tytoniu, warzyw, owoców), górnictwie (złoża ołowiu i cynku w rejonie Zletova i Probištip), przemyśle lekkim (tekstylnym, spożywczym), leśnictwie oraz coraz prężniej rozwijającej się turystyce, zwłaszcza przyrodniczej, wiejskiej i uzdrowiskowej. Głównymi ośrodkami miejskimi regionu są Sztip (Štip – centrum administracyjne), Koczani (Kočani), Probištip, Delčevo, Berowo, Vinica i Makedonska Kamenica.

Region Południowo-Wschodni (mac. Југоисточен регион, Jugoistočen region) Macedonii Północnej, położony w południowo-wschodniej części kraju, przy granicy z Bułgarią i Grecją, jest jednym z najcieplejszych i najbardziej nasłonecznionych obszarów Macedonii Północnej. Słynie z żyznych dolin rzecznych, zwłaszcza Doliny Strumickiej, która jest ważnym ośrodkiem rolnictwa, a także z malowniczych pasm górskich, pięknych wodospadów i historycznego Jeziora Dojran. Krajobraz regionu to mozaika rozległych, intensywnie uprawianych pól w dolinach (papryka, pomidory, tytoń, winorośl), łagodnych wzgórz oraz wyższych pasm górskich, takich jak Belasica na południu (granica z Grecją i Bułgarią) i Ogražden na wschodzie. Historia regionu sięga czasów starożytnych królestw Peonii i Macedonii, przez okres rzymski (z ważnymi osadami i termami), panowanie bizantyjskie, bułgarskie i serbskie, aż po wielowiekową dominację osmańską. Gospodarka Regionu Południowo-Wschodniego opiera się w dużej mierze na rolnictwie i przemyśle spożywczym. Ważną rolę odgrywa również handel (zwłaszcza w Gevgeliji, przy granicy z Grecją), usługi oraz turystyka, skoncentrowana na walorach przyrodniczych, uzdrowiskowych i historycznych. Główne miasta regionu to Strumica (centrum administracyjne), Radoviš, Gevgelija (ważne miasto graniczne, znane z kasyn), Valandovo, Bogdanci oraz Dojran (Star Dojran – historyczny kurort nad jeziorem).

Region Jugozapaden (mac. Југозападен регион, Jugozapaden region) Macedonii Północnej, położony w południowo-zachodniej części kraju, przy granicy z Albanią i Grecją, jest najpopularniejszym i najbardziej znanym na świecie regionem turystycznym Macedonii Północnej. Jego sercem i największym skarbem jest Jezioro Ochrydzkie (Ohridsko Ezero) – jedno z najstarszych i najgłębszych jezior w Europie, wpisane wraz z miastem Ochryda na listę światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na swoje unikalne walory przyrodnicze i kulturowe. Region obejmuje również część Jeziora Prespańskiego (Prespansko Ezero), malowniczy Park Narodowy Galiczica (Galičica), oddzielający oba jeziora, oraz pasma górskie Jablanica, Stogovo i Karaorman. Rzeka Czarny Drin (Crn Drim) wypływa z Jeziora Ochrydzkiego w mieście Struga. Historia regionu jest niezwykle bogata, sięgając czasów starożytnych (antyczne Lychnidos – dzisiejsza Ochryda), przez okres wczesnego chrześcijaństwa (działalność św. Klemensa i św. Nauma, uczniów Cyryla i Metodego), po czasy Pierwszego Cesarstwa Bułgarskiego (Ochryda jako stolica i siedziba patriarchatu), panowanie bizantyjskie, serbskie i osmańskie. Gospodarka regionu jest silnie zdominowana przez turystykę, a także rybołówstwo, rolnictwo i usługi. Główne miasta regionu to Ochryda (Ohrid – najważniejsze centrum turystyczne i kulturalne), Struga, Kiczewo (Kičevo) i Debar.

Region Pelagonijski (mac. Пелагониски регион, Pelagoniski region), położony w południowo-zachodniej części Macedonii Północnej, przy granicy z Grecją i Albanią, jest największym regionem rolniczym kraju, znanym jako "Spichlerz Macedonii". Jego sercem jest rozległa i żyzna Nizina Pelagonijska, przez którą przepływa rzeka Crna Reka. Region otaczają pasma górskie, z których najważniejszym jest masyw Baba z najwyższym szczytem Pelister (2601 m n.p.m.), chroniony w ramach Parku Narodowego Pelister – najstarszego parku narodowego w kraju. Historia Regionu Pelagonijskiego jest niezwykle bogata, sięgając czasów starożytnych królestw macedońskich (w pobliżu Bitoli znajdują się ruiny Heraklei Linkestis, założonej przez Filipa II Macedońskiego), przez okres rzymski (przebiegała tędy Via Egnatia), panowanie bizantyjskie, bułgarskie, serbskie, aż po wielowiekową dominację osmańską, kiedy to Bitola (Monastir) była ważnym ośrodkiem administracyjnym, wojskowym i dyplomatycznym ("Miasto Konsulów"). Gospodarka regionu opiera się na rolnictwie (uprawa pszenicy, kukurydzy, słonecznika, tytoniu, buraków cukrowych), przemyśle spożywczym, energetyce (kompleks energetyczno-górniczy REK Bitola) oraz turystyce. Główne miasta regionu to Bitola (centrum administracyjne, kulturalne i gospodarcze), Prilep (znany z uprawy tytoniu i Wież Marka), Kruszewo (Kruševo – najwyżej położone miasto w kraju, o symbolicznym znaczeniu historycznym), Resen (słynące z jabłek, położone nad Jeziorem Prespańskim, którego część należy do regionu) oraz Demir Hisar.

Region Połoski (mac. Полошки регион, Pološki region), położony w północno-zachodniej części Macedonii Północnej, przy granicy z Kosowem i Albanią, jest obszarem o niezwykłym bogactwie przyrodniczym i kulturowym. Jego sercem jest żyzna Dolina Polog (Pološka Kotlina), dzieląca się na Górny i Dolny Polog, przez którą przepływa górny bieg rzeki Wardar, mającej swoje źródła w pobliskiej wsi Vrutok. Nad regionem dominują potężne pasma górskie – Góry Szar (Šar Planina) na zachodzie, tworzące naturalną granicę i będące jednym z największych i najwyższych masywów na Bałkanach (obecnie Park Narodowy Szar Planina), oraz częściowo Park Narodowy Mavrovo na południowym zachodzie, z Jeziorem Mavrowskim i malowniczym kanionem rzeki Radika. Historia regionu jest długa i złożona, sięgając czasów starożytnych plemion iliryjskich, przez okres rzymski, bizantyjski, panowanie średniowiecznych państw słowiańskich, aż po wielowiekową dominację osmańską, która silnie ukształtowała charakter miast takich jak Tetowo i Gostiwar. Gospodarka Regionu Połoskiego opiera się na rolnictwie w żyznej dolinie, handlu, usługach, lekkim przemyśle (tekstylnym, spożywczym) oraz dynamicznie rozwijającej się turystyce, zwłaszcza górskiej i narciarskiej (Popova Šapka, Mavrovo). Główne miasta regionu to Tetowo (centrum administracyjne, kulturalne i gospodarcze), Gostiwar, a także mniejsze gminy takie jak Bogovinje, Vrapčište, Želino, Tearce, Jegunovce, Brvenica oraz gmina Mavrovo i Rostuša, obejmująca popularne tereny rekreacyjne.

Region Północno-Wschodni (mac. Североисточен регион, Severoistočen region) Macedonii Północnej, położony w północno-wschodniej części kraju, przy granicy z Serbią i Bułgarią, jest obszarem o niezwykłym bogactwie historycznym, sięgającym czasów prehistorycznych, oraz o zróżnicowanym krajobrazie, od żyznych dolin po pasma górskie. Jego największym skarbem archeologicznym jest starożytne megalityczne obserwatorium Kokino, jedno z najstarszych na świecie. Region charakteryzuje się Kotliną Kumanowską, dolinami rzek Kriva Reka i Pčinja oraz wschodnimi stokami Gór Osogowskich (Osogovski Planini) i fragmentami masywu Kozjak. Historia regionu jest naznaczona obecnością starożytnych plemion, panowaniem rzymskim, bizantyjskim, bułgarskim i serbskim, a następnie wielowiekową dominacją osmańską, która ukształtowała charakter miast takich jak Kratowo – historyczne miasto górnicze o unikalnej architekturze. Region odegrał również ważną rolę w historii nowożytnej, m.in. podczas I wojny bałkańskiej (Bitwa pod Kumanowem). Gospodarka Regionu Północno-Wschodniego opiera się na rolnictwie (uprawa zbóż, tytoniu, warzyw), górnictwie (historycznie w Kratowie, współcześnie mniejsze wydobycie), przemyśle (Kumanowo – przemysł spożywczy, metalurgiczny, tekstylny), handlu i usługach. Główne miasta regionu to Kumanowo (centrum administracyjne, kulturalne i gospodarcze, jedno z największych miast kraju), Kratowo, Kriva Palanka (miasto graniczne) oraz Rankovce, Staro Nagoričane i Lipkovo.

Region Skopski (mac. Скопски регион, Skopski region), obejmujący stolicę Macedonii Północnej – Skopje – oraz jej rozległe otoczenie, jest największym i najważniejszym pod względem politycznym, gospodarczym, kulturalnym i demograficznym regionem kraju. Położony w północnej części Macedonii Północnej, w Kotlinie Skopskiej, region charakteryzuje się centralnym położeniem w dolinie rzeki Wardar, która przepływa przez serce stolicy. Nad miastem góruje masyw górski Wodno (Vodno) z Krzyżem Milenijnym na szczycie, a na zachód od Skopje znajduje się spektakularny Kanion Matka, wyrzeźbiony przez rzekę Treska. W skład regionu wchodzi również część Rezerwatu Przyrody Jasen. Historia Regionu Skopskiego jest niezwykle bogata i sięga czasów starożytnych, kiedy to istniało tu rzymskie miasto Scupi. Przez wieki Skopje (znane jako Üsküb w czasach osmańskich) było ważnym ośrodkiem administracyjnym, handlowym i militarnym na Bałkanach. Tragiczny moment w historii miasta to katastrofalne trzęsienie ziemi w 1963 roku, po którym Skopje zostało odbudowane dzięki międzynarodowej pomocy, zyskując nowoczesny, modernistyczny charakter. Gospodarka regionu jest zdominowana przez funkcje stołeczne Skopje – administrację państwową, finanse, usługi, handel, przemysł, IT, edukację i kulturę. Jest to główny węzeł komunikacyjny i gospodarczy kraju. Region Skopski obejmuje miasto Skopje (podzielone na 10 gmin miejskich) oraz otaczające je gminy wiejskie.

Region Wardarski (mac. Вардарски регион, Vardarski region), położony w centralnej części Macedonii Północnej, jest obszarem o kluczowym znaczeniu historycznym, gospodarczym i komunikacyjnym, którego osią jest największa rzeka kraju – Wardar. Region ten słynie przede wszystkim jako serce macedońskiego winiarstwa, z rozległym i żyznym regionem Tikveš, gdzie powstają najlepsze macedońskie wina. Krajobraz charakteryzuje się szeroką doliną Wardaru, płaskimi lub lekko pofałdowanymi równinami Niziny Tikveš, a także malowniczymi wzgórzami i niższymi pasmami górskimi. Na południu regionu znajduje się imponujący Wąwóz Demir Kapija. Historia Regionu Wardarskiego sięga czasów starożytnych, kiedy to rozwijało się tu potężne miasto Stobi, ważny ośrodek na szlakach rzymskich. Przez wieki region był świadkiem panowania różnych imperiów i kultur, co pozostawiło bogate dziedzictwo archeologiczne i historyczne. Gospodarka regionu opiera się w dużej mierze na rolnictwie (uprawa winorośli, warzyw, owoców, tytoniu), przemyśle winiarskim i spożywczym, a także na przemyśle lekkim (Veles, Kavadarci) i usługach. Ważną rolę odgrywa również transport, gdyż przez region przebiega główny korytarz komunikacyjny północ-południe (autostrada E75 i linia kolejowa). Główne miasta regionu to Veles (centrum administracyjne), Kavadarci (stolica regionu winiarskiego Tikveš), Negotino (kolejne ważne miasto winiarskie), Sveti Nikole, Demir Kapija oraz Gradsko.

Skopje, tętniąca życiem stolica Macedonii Północnej, jest miastem niezwykłych kontrastów, gdzie starożytna historia splata się z ultranowoczesną architekturą, a orientalny gwar Bałkanów miesza się z europejskim duchem przemian. Położone w sercu Półwyspu Bałkańskiego, w malowniczej dolinie rzeki Wardar, otoczone majestatycznymi pasmami górskimi Szar Płanina, Skopska Crna Gora i Jakupica, miasto stanowi fascynujący tygiel kultur, który przez wieki kształtowały wpływy rzymskie, bizantyjskie, osmańskie i słowiańskie. Jego unikalny charakter najlepiej oddaje spacer od kamiennych uliczek Starej Czarsziji, jednego z największych i najlepiej zachowanych bazarów na Bałkanach, po monumentalne, czasem kontrowersyjne, budowle i pomniki projektu Skopje 2014, które radykalnie zmieniły oblicze centrum. Główne części miasta to historyczne jądro wokół Starego Bazaru i Kamiennego Mostu, nowoczesne centrum z Placem Macedonii, oraz rozległe dzielnice mieszkaniowe rozrastające się na obrzeżach, jak Aerodrom czy Karposz. Skopje to miasto, które nieustannie się zmienia, odbudowuje i definiuje na nowo, zachowując przy tym swoją autentyczną duszę i gościnność.

Ochryda, nazywana "Jerozolimą Bałkanów" lub "Miastem Światła", jest klejnotem Macedonii Północnej, malowniczo położonym na wzgórzach wzdłuż północno-wschodniego brzegu Jeziora Ochrydzkiego, jednego z najstarszych i najgłębszych jezior w Europie. To miasto o niezwykle bogatej historii i kulturze, którego korzenie sięgają czasów starożytnych, kiedy znane było jako Lychnidos – "miasto światła". Zarówno miasto, jak i jezioro zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, co podkreśla ich uniwersalną wartość. Ochryda urzeka wąskimi, brukowanymi uliczkami Starego Miasta, tradycyjną architekturą z charakterystycznymi białymi domami o wysuniętych piętrach, oraz niezliczonymi cerkwiami i monastyrami, które według legendy miały liczyć 365, po jednej na każdy dzień roku. Główne części miasta to tętniące życiem historyczne centrum z Twierdzą Cara Samuela dominującą nad okolicą, nadbrzeżna promenada pełna kawiarni i restauracji, oraz nowsze dzielnice rozciągające się wzdłuż wybrzeża i w głąb lądu. Ochryda to nie tylko zabytki, ale także przepiękne krajobrazy, krystalicznie czyste wody jeziora i majestatyczne góry Parku Narodowego Galičica, tworzące razem harmonijną i niezapomnianą całość.

Bitola, znana historycznie jako Monastir, jest drugim co do wielkości miastem Macedonii Północnej i ważnym ośrodkiem kulturalnym, administracyjnym oraz uniwersyteckim, położonym w południowo-zachodniej części kraju, w sercu żyznej doliny Pelagonia, u stóp majestatycznego masywu Baba z Parkiem Narodowym Pelister. Nazywana "Miastem Konsulów" ze względu na liczne konsulaty działające tu w czasach Imperium Osmańskiego, Bitola emanuje wyjątkową atmosferą, w której wpływy osmańskie przeplatają się z europejską elegancją XIX-wiecznej architektury. Jej unikalny charakter kształtuje słynna ulica Širok Sokak, tętniący życiem deptak pełen neoklasycystycznych kamienic, kawiarni i sklepów, a także Stara Čaršija (Stary Bazar) z wiekowymi meczetami i tradycyjnymi warsztatami. W bezpośrednim sąsiedztwie miasta znajdują się imponujące ruiny starożytnego miasta Heraklea Linkestis, założonego przez Filipa II Macedońskiego. Główne części miasta to reprezentacyjne centrum wokół Širok Sokak, historyczny Stary Bazar, oraz nowsze dzielnice mieszkalne. Bitola to miasto o bogatej, wielowarstwowej historii, które zachowało wiele ze swojego dawnego splendoru, zapraszając do odkrywania swoich urokliwych zakątków i poznawania fascynującej przeszłości.

Kruszewo, najwyżej położone miasto w Macedonii Północnej i na całych Bałkanach (ok. 1350 m n.p.m.), jest miejscem o niezwykłym znaczeniu historycznym i symbolicznym dla narodu macedońskiego. Usytuowane malowniczo na zboczach gór Bušava, to niewielkie miasteczko emanuje atmosferą spokoju, tradycji i bohaterstwa. Kruszewo jest nierozerwalnie związane z Powstaniem Ilindeńskim z 1903 roku, kiedy to na krótko proklamowano tu Republikę Kruszewską – pierwszy republikański organizm państwowy na Bałkanach w tamtym okresie. Jego unikalny charakter podkreśla tradycyjna architektura z kamiennymi domami o charakterystycznych, wysuniętych piętrach, wąskie, brukowane uliczki oraz monumentalny pomnik Makedonium, symbolizujący walkę o wolność i państwowość. Główne części miasta to historyczne centrum wokół starej czarsziji, dzielnice z tradycyjną zabudową oraz nowoczesne obszary związane z turystyką, w tym infrastrukturą dla paralotniarzy, gdyż Kruszewo jest również znanym ośrodkiem tego sportu. To miasto-muzeum, które dumnie pielęgnuje swoją przeszłość, jednocześnie oferując czyste górskie powietrze i zapierające dech w piersiach widoki.

Kratowo, jedno z najstarszych i najbardziej malowniczych miast w Macedonii Północnej, jest unikalnym osiedlem położonym w kraterze wygasłego wulkanu, na zboczach gór Osogowskich. To miasto-muzeum pod gołym niebem, które urzeka swoją średniowieczną atmosferą, kamiennymi wieżami obronnymi, licznymi łukowymi mostami przerzuconymi nad głębokimi wąwozami rzeki Kratovska Reka oraz tradycyjną architekturą. Jego historia nierozerwalnie związana jest z bogatymi złożami rud metali, które eksploatowano tu od czasów rzymskich, przez średniowiecze, aż po okres osmański, co przyniosło miastu bogactwo i znaczenie. Unikalny charakter Kratowa podkreślają wąskie, brukowane uliczki, zabytkowe domy z charakterystycznymi balkonami oraz wszechobecne ślady wielowiekowej przeszłości. Główne części miasta to historyczne jądro z wieżami i mostami, Stara Czarszija oraz nowsze dzielnice rozwijające się na obrzeżach krateru. Kratowo to miejsce, gdzie czas zdaje się płynąć wolniej, zapraszając do niespiesznego odkrywania jego tajemnic i podziwiania niezwykłej harmonii między dziełem człowieka a naturą.