Wodospad Cumberland, czasami nazywany Małą Niagarą lub Niagarą Południa, to wodospad na rzece Cumberland w południowo-wschodnim Kentucky. Znajdujący się na granicy hrabstw McCreary i Whitley, wodospad jest główną atrakcją Parku Stanowego Cumberland Falls.
Miejsce wodospadu zostało zajęte w czasach przednowoczesnych przez różnorodne ludy tubylcze, a ostatnio przeszło przez wielu prywatnych właścicieli, aż do momentu, gdy zostały ostatecznie przekazane wraz z otaczającymi terenami do Kentucky w 1930 roku.
Jest to jedyne miejsce na półkuli zachodniej, gdzie regularnie widoczne jest zjawisko księżycowej tęczy (ang. moonbow).Tworzenie się księżycowej tęczy przy wodospadzie Cumberland wspomagane jest kombinacją stromych ścian wąwozu, które redukują rozpraszanie mgły wodospadu przez wiatr i szeroki wąwóz, który pozwala na zwiększenie poziomu światła księżyca.
Uważa się, że wodospad Cumberland pochodzi z Pottsville Escarpment, w pobliżu dzisiejszego Burnside w Kentucky, i wycofał się do obecnej lokalizacji około 72 kilometry w górę rzeki.
Okolice wokół wodospadu Cumberland były zamieszkiwane przez rdzennych Amerykanów od 10 000 lat. W 1650 roku obszar ten był odwiedzany przez mieszkańców Szahne, Cherokee, Chickasaw i Creek. Wodospad Cumberland, a także pobliski wodospad Eagle były uważane za święte.
W 1750 roku wodospad Cumberland został odkryty na nowo przez badacza Thomasa Walkera, który nazwał go tak na część księcia Cumberland i Strathearn. Pierwszymi zarejestrowanymi właścicielami wodospadu byli Matthew Walton i Adam Shepard w 1800 roku, obaj inżynierowie służył pod rządami Jerzego Waszyngtona podczas rewolucji amerykańskiej. Walton i Shepard badali ziemię w 1814 roku, a w 1828 roku otrzymali patent lądowy.
Pierwszymi właścicielami ziemskimi, którzy osiedlili się na stałe przy wodospadzie Cumberland byli Lewis Renfro, pastor baptystów i jego żona Maria, którzy wybudowali tam chatę w 1850 roku, która później została wykorzystana, jako szpital podczas amerykańskiej wojny secesyjnej.
Miejsca w Polsce