Bieszczadzki Park Narodowy

Bieszczadzki Park Narodowy

Bieszezadzki Park Narodowy położony jest w najbardziej wysuniętej na południe części wschodniej Polski. Leży na granicy Słowacji i Ukrainy. Park zajmuje powierzchnię 292,02 km2. Park narodowy jest częścią większego Rezerwatu Biosfery Karpat Wschodnich UNESCO, który obejmuje obszar 2132,11 km2. Serce parku znajduje się w rozległych, dzikich górach Karpat. Park obejmuje najwyższy fragment polskiej części Karpat Wschodnich. Jedną z fascynujących cech są wspaniałe pastwiska, które występują powyżej linii drzew.

Wszystko z wyjątkiem około 20% obszaru parku jest pokryte lasami, które służą jako doskonałe siedlisko i ekosystem ochronny dla wielu dzikich zwierząt występujących na tym obszarze. Jedynie obszary górskie powyżej granicy drzew nie są zalesione. Niektóre z bardziej popularnych gatunków żyjących tu zwierząt to żubr, jeleń, łoś, niedźwiedź, ryś, wilk szary, dzik i żbik europejski. Stado żubrów jest drugim co do wielkości w Polsce i prawdopodobnie również drugim na świecie.

Park jest również dobrze znany z historycznych i kulturowych zabytków, takich jak stare drewniane greckie cerkwie i pozostałości osad, które istniały przed II wojną światową. Można się nimi cieszyć, korzystając z Podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Tarnica

Tarnica to najwyższy punkt w parku, górujący nad Doliną Włosatki, osiągający wysokość 1346 m. Góra wyróżnia się tym, że jest jednym ze Szczytów Korony Polski. Na górze znajdują się dwa pojedyncze szczyty, które razem tworzą niepowtarzalny kształt. Przez tę część parku przebiega europejski szlak długodystansowy E8, który obejmuje fragmenty Tarnicy.

Szlaki Bieszczadzkiego Parku Narodowego

Prawie trzy czwarte parku to ścisły rezerwat, który ogranicza wędrówki tylko do wyznaczonych szlaków. Liczne szlaki wiją się tu więc po terenie parku narodowego. Piesze wycieczki to jedna z najpopularniejszych atrakcji parku narodowego. Ze względu na przewyższenia i ukształtowanie terenu większość tras ma klasyfikację od umiarkowanej do trudnej.

Szlak Tarnicy

Ten szlak jest oceniany jako umiarkowany i liczy 10,3 km, wznosząc się na wysokość 616 m. Powrót następuje tą samą drogą. Szlak zapewnia szanse zobaczenia dzikiej przyrody i dzikich kwiatów; jednak panoramiczne widoki są punktem kulminacyjnym wycieczki.

Szlak Połoniny Waryńskiej

Jest to wędrówka o długości 8,69 km, która wije się przez las aż ponad linię drzew. Szlak wznosi się na wysokość 584 m, a następnie prowadzi powrotem w dół. Istnieje szansa, aby zobaczyć dzikie zwierzęta, wędrujące wśród lasów.

Szlak Bieszczadzki Ustrzyki Górne

Jest on oceniony jako umiarkowana wędrówka wznosząca się na wysokość 759 m po pętli obejmującej 18,19 km. Szlak wędruje przez las i ponad linią drzew, zapewniając zdumiewające panoramiczne widoki na okolicę. Daje szanse zobaczyć dzikie zwierzęta.

Szlak Tarnica-Halicz

Ta wędrówka jest trudniejszym podejściem na Tarnicę. Trasa pętli obejmuje szczyty Tarnicy i Halicza pokonując dystans 21,72 km. Przewyższenie wynosi 902 m. Będziesz wędrował przez las, zanim przekroczysz linię drzew, aby podziwiać niesamowite panoramiczne widoki. Istnieje szansa na zobaczenie dzikich kwiatów i dzikich zwierząt.

Podkarpacki Szlak Architektury Drewnianej

Szlak ten prowadzi turystów w historyczną podróż, mijając stare drewniane greckie cerkwie i inne pozostałości po osadach opuszczonych po II wojnie światowej.

Jak dojechać w Bieszczady?

Sanok zwany „Bramą Bieszczadów” to najważniejsze miasto regionu. Istnieją połączenia autobusowe z większością miast południowej i wschodniej Polski, w tym z Krakowem, Katowicami, Warszawą, Gliwicami, Przemyślem, Krosnem i Mielcem. Z Sanoka bez problemu można odwiedzić mniejsze miejscowości Ustrzyki Górne lub Ustrzyki Dolne – obie stanowiące popularne punkty wypadowe na wycieczki w góry. Bieszczady otoczone są dwoma głównymi systemami drogowymi, zwanymi Małą i Dużą Pętlą Bieszczadzką. Pierwsza biegnie od Ustrzyk do Leska, druga mija Zalew Soliński od południa i kieruje się do Leska. Razem tworzą główną arterię komunikacyjną Bieszczad, z regularnymi połączeniami autobusowymi łączącymi wszystkie gminy regionu. Regionalny węzeł kolejowy w Zagórzu znajduje się 6 km od centrum Sanoka. Do Zagórza można dostać się przez Sanok pociągiem pospiesznym z Warszawy, Krakowa, Łodzi czy Gliwic.

Nadrzędna kategoria: Europa
in Polska