Jest to jeden z największych parków narodowych Algierii i rezerwatów położonych na rozległym regionie Sahary w południowej części kraju. Park Narodowy Ahaggar obejmuje prawie 450 000 km2 i rozciąga się na Saharę, falujące wydmy, bujną oazę Tamanrasset i górę Ahaggar. Park jest bogatym ekosystemem nie tylko strzelistych gór skalnych, ale także wyjątkowej roślinności. Roślinność kserycka lub lasy zachodniej części Sahary Zachodniej są siedliskiem widokowym parku. Na odosobnionych obszarach parku znajdują się wieloletnie łąki, na których w Parku Narodowym Ahaggar występuje kilka gatunków dzikich zwierząt. Stała roślinność, w tym krzewy oraz drzewostany akacji i tamaryszów, jest w dużej mierze ograniczona do płaskich żwirowych linii odwadniających, które znajdują się między górami.

W ROKU 1832 ówczesny rząd francuski podjął inicjatywę utworzenia w pobliżu miasta Algier ogrodu botanicznego, w celu zachowania i rozmnażania wszystkich rodzimych roślin w kraju, pełniących zarówno rolę dekoracyjną jak również tych mających wartość ekonomiczna. Rośliny w założeniu miały być przechowywane w celu dystrybucji lub sprzedaży. Do tego celu wybrano fragment gruntu znajdujący się pomiędzy morzem a miastem, w odległości około 3km od granic Algieru. Te nadbrzeżne ogrody botaniczne, pochodzące z pierwszych lat francuskiej okupacji, dziś są rozległą naturalną szklarnią. To miejsce o wyjątkowej urodzie z alejami palm i kępami egzotycznych drzew.

Lambaesis służył kiedyś za stolicę rzymskiej Numidii i przez długi czas był na zmianę partnerem, lub rywalem pobliskiego Timgadu. Jednak miejsce to zniknęło z większości przewodników i jeśli w ogóle turyści je widzą, to zwykle z okna samochodu lub autobusu, na trasie Batna a- Timgad. Szkoda, bo to spokojne i melancholijne miejsce, które wiosną płonie od mieniących się polnych kwiatów.

Fort Santa Cruz wzniesiono na szczycie góry Murdjadjo. Był on strategiczną bazą wojskową. Znajduje się w pobliżu miejscowości Oran. Z Oranu trudno nie zauważyć tego kamiennego olbrzyma, wybudowanego na wzgórzu wznoszącym się na 400 metrów Zbudowany w XVI wieku przez Hiszpanów Fort Santa Cruz został odrestaurowany przez Francuzów trzy wieki później. Obecnie znajduje się na liście zabytków narodowych i jest świadectwem historii Algierii, Francji i Hiszpanii.

U wybrzeży Algierii, w prowincji Bejaia, znajduje się Park Narodowy Gouraya. Nazwa tego algierskiego parku narodowego pochodzi od malowniczych gór Gouraya wznoszących się do 672 m n.p.m. Pasma górskie ustępują miejsca wiszącym klifom i zapierającym dech w piersiach plażom na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Park Narodowy Gouraya jest jedną z popularnych atrakcji turystycznych w Algierii, ponieważ łączy w sobie safari i typową wakacyjną przygodę na plaży. W sumie tworzy to bogatą bioróżnorodność, której nie można przegapić. Park składa się z terenów podmokłych, jeziora Mezaia i morskiego życia na wybrzeżu.

Przeszłość Ouidah jest ściśle związana z handlem niewolnikami. Dla upamiętnienia wielowiekowej tradycji handlu ludźmi, utworzono 4 kilometrową drogę, która na wzór drogi krzyżowej zatrzymuje się przy kilku przystankach obrazujących kolejne etapy dramatu ludzi. Droga jest wytyczona na szlaku, po którym w przeszłości kroczyły tysiące kobiet i mężczyzn, pozostawiając za sobą wioski, rodziny i wolność dla przyszłości naznaczonej niedostatkami, torturami i przymusami.

Główną atrakcją Ouidah jest Muzeum Historii w Ouidah, mieszczące się w Fortaleza São João Batista, portugalskim forcie zbudowanym w 1721 roku. Ukazuje historię handlu niewolnikami w mieście i bada powiązania między Beninem, Brazylią i Karaibami. W muzeum eksponuje się 700 elementów eksponatów archeologii, historii i sztuki.

Ganvie to największa wioska jeziorna w Afryce, licząca około 20 000 osób, która stoi na palach na środku jeziora Nokoue. Założyciele wioski uciekając przed wojownikami Fon, postawili pierwsze budynki na palach, a w ciągu około 500 lat, Ganvie rozwinęła własną kulturę i styl życia na jeziorze. Chwiejące się domy, kościoły i inne budowle tworzą wioskę, która stała się magnesem turystycznym.

Rynek Dantokpa (Grand Marché de Dantokpa), lub po prostu Tokpa, jest największym rynkiem na świeżym powietrzu w Afryce Zachodniej. Znajduje się w Kotonu. Jest to jeden z najważniejszych obszarów sprzedaży detalicznej w Beninie, obejmujący ponad 20 hektarów. To miejsce jest również ważne z ekonomicznego punktu widzenia dla kraju, z odnotowanym obrotem handlowym wynoszącym ponad miliard franków CFA dziennie. Pozornie niekończące się Grand Marché du Dantokpa to pulsujące serce Kotonu. Graniczy z laguną i bulwarem St Michel.

Jezioro Guatavita, znane również jako Laguna de Guatavita, jest pięknym rezerwatem przyrody położonym zaledwie dwie godziny drogi od Bogoty. Po pokonaniu 150 stopni do krawędzi krateru podróżni mogą zanurzyć się w bujną okolicę Cundinamarca i niemal idealną okrągłą lagunę poniżej. Zielone jezioro było niegdyś świętym miejscem rytualnym cywilizacji Muisca (pierwotnej rdzennej ludności Kolumbii Środkowej), co ostatecznie doprowadziło do pogłosek o El Dorado.