Park Narodowy Kabore Tambi znajduje się w pobliżu stolicy, Wagadugu i kilka kilometrów od granicy z Ghaną. Jest to jeden z najbardziej cenionych parków narodowych i obszarów chronionych w Burkina Faso, który został uznany za park narodowy w 1976 roku jako Park Narodowy Po. Nazwę zmieniono w hołdzie dla strażnika, który został zabity przez kłusowników w 1991 roku. Park założono nad brzegiem rzeki Nazinon - dawniej Czerwonej Volty. Inne rzeki w ekosystemie parku to Nazinga i Sissili, występujące odpowiednio na południowym zachodzie i wzdłuż rzeki Nazinon. Roślinność w parku występuje głównie na łąkach sawanny w północnej części Sudanu na północy i na południu, stanowiąc mieszankę sawanny południowego Sudanu i północnej Gwinei.

Chociaż Burkina Faso jest jednym z najbiedniejszych krajów na ziemi, jest również dumnym krajem z dumnymi ludźmi. Czego wielu nie wie - Burkina Faso to centrum afrykańskiego filmu i afrykańskiego teatru. Christophowi Schlingensiefowi udało się przekonać Francisa Kéré, że projekt artystyczny, który pomaga kształtować lub budzić tożsamość kulturową grupy, jest ważny dla rozwoju kraju. A jeśli Francis potrafił zbudować niesamowity budynek swoimi metodami, integrując lokalną ludność, używając lokalnych materiałów, angażując ludzi i uspokajając obawy, czy ten projekt jest odpowiedni dla tak biednego kraju.

Khama Rhino Sanctuary to rezerwat na Kalahari o powierzchni 4 300 hektarów, który został utworzony w celu ochrony malejącej populacji nosorożców w Botswanie. To jedno z najlepszych miejsc w Botswanie, aby zobaczyć Białego Nosorożca. Rezerwat znajduje się kilka godzin drogi od Francistown i jest dobrym przystankiem dla turystów, którzy samodzielnie jeżdżą do północnych rezerwatach Botswany. Rezerwat Nosorożców Khama składa się z siedlisk typu Kalahari z rzadką roślinnością. W środku rezerwatu znajduje się dolina Serwe, w pobliżu której znajduje się mnóstwo naturalnych wodopojów dostarczających życiodajnej wody dla wielu okolicznych zwierząt.

W północno-zachodnim narożniku Botswany kilka powiązanych grup wzgórz dolomitowych stanowi uderzający kontrast z otaczającym je piaskowcem. Wzgórza Aha rozciągają się na granicy Botswany i Namibii na północ od wioski Xai-Xai. Około 35 km na wschód od wioski Xai-Xai w dolinie Gcwihaba znajduje się skupisko 6 nisko położonych wzgórz dolomitowych. Dalej 19 km na południowy zachód od Gcwihaba leżą wzgórza Koanaka z trzema wzgórzami. Fascynujące jest to, że wszystkie te wzgórza mają jaskinie, które są zbiorczo nazywane jaskiniami Gcwihaba.

Nazwa Rezerwatu wzięła się od wzgórza, które leży na północ od wioski Otse w Botswanie. To wzgórze z piaskowca, dobrze znane ze stromego, wysokiego klifu na południowym krańcu, zostało uznane za rezerwat zwierzyny łownej w 1965 roku. Wzgórze Otse, którego szczyt znajduje się na wysokości prawie półtora kilometra, jest najwyższym punktem w Botswanie.

Wąwóz Goo-Moremi nie tylko olśniewa naturalną florą i fauną, ale całe to miejsce jest rajem na Ziemi. Wszystko tutaj jest mistycznym cudem. Tradycje, tubylcy i świat przyrody sprawią, że nawet zagorzali pesymiści drapią się po głowach oszołomieni nieskazitelnym blaskiem tego chronionego pomnika narodowego w Botswanie.

Wąwóz Moremi znajduje się w rozległej strefie chronionej o powierzchni 1836 hektarów u podnóża wzgórz Tswapong, około 342 km od stolicy Gaborone, zaledwie 4 km od wioski Goo-Moremi i 67 km na wschód od Palapye.

Legendy zasłyszane w tym miejscu nie tylko przykuwają uwagę, ale także potwierdzą, że istniała przed nami znacząca postać, która prawdopodobnie jest odpowiedzialna za to całe zdumiewające cudo.

Kgalagadi Transfrontier Park znajduje się w południowej części Kalahari, z czego 73% leży w Botswanie, a pozostała część w Afryce Południowej. Park leży w suchym regionie, w którym średnie roczne temperatury wahają się od 4 do 32°C, ale odnotowano ekstremalne temperatury od -11°C do 45°C. Obszar o powierzchni 37 256 km2 stanowi duży ekosystem, stosunkowo wolny od ingerencji człowieka - zjawisko coraz rzadsze w Afryce. Nazwa Kgalagadi pochodzi z języka San i oznacza „miejsce pragnienia”. Park istnieje de facto od 1948 r., dzięki nieformalnej umowie ustnej między władzami konserwatorskimi ówczesnego Protektoratu Beczuanaland a Związkiem Republiki Południowej Afryki.

Ze względu na bliskość i względną dostępność ze stolicy kraju, rezerwat dzikiej zwierzyny Khutse jest ulubionym miejscem wypoczynku zarówno dla turystów jak i mieszkańców Gaborone. 240 km jazdy prowadzi podróżnika przez wiele interesujących wiosek Kalahari, w tym „bramę do Kalahari” Molepolole. Teren rezerwatu o powierzchni 2 500 km2, sąsiaduje z Rezerwatem Centralnym Kalahari od północy, bez ogrodzeń oddzielających oba obszary. Łączy w sobie większość typów terenu Kalahari - pofałdowane łąki, koryta rzek, skamieniałe wydmy oraz porośnięte trawą i nagie piaski.

Nata Bird Sanctuary zostało założone w 1988 roku i znajduje się w północno-wschodniej części Sua Pan, która z kolei jest częścią kompleksu Makgadikgadi Pans. Tereny te były niegdyś pastwiskiem dla ponad 3500 sztuk bydła należącego do miejscowej ludności, która po utworzeniu obszaru chronionego dobrowolnie przeniosła bydło, rozumiejąc znaczenie tego miejsca. Teren został ogrodzony, a w 1993 r. udostępniono zwiedzającym Rezerwat Ptaków Nata.

Przed ostatnią epoką lodowcową jezioro Makgadikgadi zajmowało duży obszar dzisiejszej północnej Botswany. Jezioro to, zasilane przez rzeki Nata i Boteti, nie miało naturalnego odpływu i w rezultacie na nisko położonych obszarach stopniowo gromadziła się sól. Następnie, prawie 10 000 lat temu, klimat w południowej Afryce znacznie się zmienił, a jezioro wyschło, pozostawiając po sobie serię solnisk o powierzchni prawie 10 000 mil kwadratowych, co czyni Makgadikgadi prawdopodobnie największą siecią równin solnych na świecie.