Aconcagua

Wspinaczka na Aconcagua to aktywność dla prawdziwych poszukiwaczy przygód. Aconcagua to najwyższy szczyt Andów i jeden z siedmiu szczytów świata (najwyższych szczytów na każdym kontynencie). To wyjątkowo atrakcyjne miejsce ze względu na ogromną wysokość i w miarę prostą wspinaczkę. Korzystając z niektórych tras, alpiniści mogą dotrzeć na szczyt bez lin i innego sprzętu technicznego. Turyści mogą również zwiedzić okoliczne lodowce i wiele niesamowitych, naturalnych miejsc znajdujących się w Prowincjonalnym Parku Mendoza - Aconcagua.

Trekking u podnóża Aconcagua

W Parku Aconcagua – Mendoza istnieje kilka szlaków przeznaczonych dla turystów, którzy nie planują wejścia na szczyt, ale chcą spróbować swoich sił w trekkingu. Jednak podczas planowania lub rozpoczynania jakiejkolwiek wycieczki ważne jest uwzględnienie dużych wysokości. Zbyt szybkie wchodzenie może spowodować „chorobę wysokościową” (nudności, bóle głowy, bezsenność, utrata apetytu, trudności w oddychaniu, zawroty głowy itp.). Dlatego przed wyruszeniem w góry warto kilka dni spędzić u podstawy góry, aby przygotować organizm do mniejszej ilości tlenu. Zaleca się, aby pierwszą wycieczkę odbyć z Horcones do Confluencii. Trasa zajmuje od 4 do 6 godzin.

Wspinaczka na Aconcagua

Wspinacze często zmagają się z niską wilgotnością, niskim poziomem tlenu i silnymi wiatrami. Wiatry te są często wywoływane przez wilgotne prądy ciepłego powietrza morskiego pochodzącego z Pacyficznego Antycyklonu. Te południowe wiatry zderzają się z Andami i ochładzają się tworząc śnieg w wysokich partiach. Latem góra nawiedzana jest również przez burze z piorunami, stwarzając jeszcze większe ryzyko dla wspinaczy.

Kiedy burza atakuje na wyższych wysokościach, często można zobaczyć gigantyczną chmurę „grzybową” unoszącą się wokół szczytu. Nawet, gdy pogoda jest dobra w obozach bazowych, chmura grzybowa służy za znak ostrzegawczy.

Około 30 procent wspinaczy, którzy próbują zdobyć górę, osiąga sukces. Ponieważ nie jest to wspinaczka techniczna, wielu błędnie wierzy, że będzie to łatwe podejście. Jednak do tej pory ponad 130 wspinaczy straciło tu życie. Głównie z powodu komplikacji związanych z chorobą wysokościową, ale także z powodu upadków, zawałów serca, hipotermii i innych przyczyn wywołanych ciężką pogodą. Średnio trzech kolejnych wspinaczy umiera tu każdego roku.

Najpopularniejszą trasą w górę Aconcagua jest trasa normalna wiodąca wzdłuż północno-zachodniego grzbietu. W sumie zajmuje około 21 dni z Mendozy. W ciągu tego czasu przebywa się wędrówkę do podstawy góry, zakładanie obozów, wspinaczki aklimatyzacyjne, zdobycie szczytu i zejście.

Jak dostać się pod Aconcagua

Aby dostać się pod szczyt, trzeba najpierw dojechać do Puente del Inca, miasteczka nieopodal góry. Tu z kolei dostać się można z Mendozy oddalonej o ponad 100km i 2 godziny jazdy autobusem. Autobusy odjeżdżają kilka razy dziennie. Jednak najpierw trzeba się znaleźć w Mendozie. Z tym akurat nie ma problemu, bo Mendoza dysponuje własnym lotniskiem

Przelot do Mendozy jest względnie prosty zarówno z Buenos Aires, jak i z Santiago w Chile. Z obu lotnisk dziennie przylatuje tu kilka samolotów, a samo lotnisko jest oddalone od centrum tylko o ok. 7km. Z lotniska do centrum taksówki kosztują około 50 AR (10 USD).

Lecąc z Buenos Aires należy mieć na uwadze zapas czasowy. Międzynarodowe loty do Buenos Aires i loty krajowe do Mendoza odbywają się z różnych lotnisk, które są od siebie oddalone godzinę drogi. Opłaty za przejazdy taksówką między portami lotniczymi kosztują zwykle 100 USD, a loty z Buenos Aires do Mendozy zaczynają się od 200 USD. Lot trwa ok. 1,5h.

Lot z Santiago to tylko 30 minut. Co ważniejsze, po drodze widać przepiękne szczyty Andów, więc są niesamowite możliwości fotografowania. Ceny biletów wahają się od 100 USD do 400 USD, w zależności od sezonu i daty zakupu.

Istnieje też możliwość przejazdu autobusem z Buenos Aires. Bilet autobusowy pierwszej klasy zapewnia miejsce leżące, dzięki czemu jazda jest równie komfortowa jak w wagonie sypialnym. Koszt to około 50 USD, a droga trwa 13 godzin.

Aconcagua - kiedy jechać

Sezon wspinaczkowy na Aconcagua trwa od początku grudnia do 20 lutego. Jednak wspinaczki organizowane są już od połowy listopada do końca marca. W region Mendozy warto jednak pojechać choćby tylko po to, by zobaczyć szczyt z oddali lub spróbować swoich w trekkingu sił do któregoś z obozów. Z obozów tych można z kolei próbować zdobyć niższe i łatwiejsze szczyty wspinając się na wysokość od 4800 do 5800 metrów.

Najlepiej przyjechać tu w oficjalnym sezonie, ponieważ jest cieplej, a pogoda bardziej stabilna. Po drugie łatwiej o niezbędną logistykę. Wspinacze będą potrzebowali wynająć muły i tragarzy, a turyści noclegi. W szczycie sezonu wspinaczkowego tragarzy i hotele trzeba rezerwować z wyprzedzeniem.

Aby przebywać w Parku potrzebne jest zezwolenie. Trzeba je uzyskać osobiście w Departamencie Zasobów Odnawialnych w Mendozie, 1143 San Martin Avenue. Biuro jest czynne od 8:00 do 18:00 od poniedziałku do piątku i od 9:00 do 13:00 w weekendy.

Procedura uzyskania pozwolenia polega na wypełnieniu formularza rejestracyjnego, wydrukowaniu biletu płatniczego i zapłaceniu około 440 USD. Zezwolenie zostaje wydane na okres 20 dni.